Is het nee-kamp een vijfde colonne voor Vladimir Poetin? In
een column voor de Volkskrant leggen Joshua Livestro en Michiel van Hulten, bestuursleden stichting Stem Voor Nederland, uit dat een stem tegen het associatieverdrag met
Oekraïne feitelijk een stem vóór Vladimir Poetin is, de Russische dictator die heel Oost-Europa probeert te onderdrukken.
Eerst leggen de heren uit dat de relatie met Europa feitelijk de reden is van de onrust in Oekraïne. De vorige president wilde een verdrag tekenen, maar Poetin chanteerde hem en kocht hem om. Het gevolg: een week voor de ceremonie liet hij weten dat het feest toch niet doorging.
Gewone burgers -- die zich juist op de
EU willen richten, en die gek worden van de machtsspelletjes van
Rusland en de corruptie in eigen land -- verzetten zich daar heftig tegen en gingen massaal de straat op. In plaats van een stapje terug te doen zette president Janoekovitsj daadwerkelijk sluipschutters in. Zij joegen tientallen pro-EU demonstranten de dood in.
Omdat de demonstranten daarna echter niet naar huis gingen en gewoon doorgingen met hun revolutie vluchtte Janoekovitsj naar Rusland. Op datzelfde moment trokken Poetins stormtroepen de Krim in. Sindsdien verkeren Oekraïne en Rusland feitelijk in een staat van oorlog met elkaar.
Het moge duidelijk zijn dat dit vreselijke wangedrag van Poetin -- die Oekraïne als een vazalstaat ziet en niet als een soevereine staat met zijn eigen belangen en doelen -- bestraft moet worden. Tegelijkertijd is het natuurlijk van groot belang dat Europa de moedige Oekraïners beloont.
Joshua en Michiel zijn er duidelijk over dat dit wat hen betreft betekent dat het associatieverdrag tussen de Europese Unie en Oekraïne goedgekeurd moet worden door het Nederlandse volk:
Daarmee leek de kous af wat betreft de bemoeienis van Poetin. Totdat afgelopen zomer in ons land een groepje activisten besluit om dit samenwerkingsverdrag aan te grijpen om de nieuwe referendumwet te testen. Hoewel deze tegenstanders van het verdrag elk voor zich zonder meer als bewonderaars van Poetin bekend staan, is het hen er niet noodzakelijk om te doen de Russische president in de kaart te spelen. Maar bedoeld of onbedoeld, het effect is er niet minder om: via een Nederlandse achterdeur krijgt Poetin alsnog een onvoorziene kans om het Europees-Oekraïense samenwerkingsverdrag te blokkeren.
Kiezers staan nu voor de keuze. Volgen zij het tegen-kamp, dan zullen ze moeten accepteren dat ze daarmee ruim baan geven aan de man die door Nederlanders momenteel als het grootste gevaar voor de wereldvrede wordt gezien. Ook al is hun stem niet zo bedoeld, het netto-effect ervan is wel degelijk dat ze Poetin zijn zin geven. Ons lijkt dat een heilloze weg. Wij hebben de Oekraïners via het samenwerkingsverdrag een belofte gedaan. Een belofte voor een vrijere toekomst, vrij van Russische bemoeienis en binnenlandse corruptie. De enige juiste keuze is om die belofte waar te maken.
Dat is natuurlijk wel degelijk een belangrijke strategische keuze. Het betreft hier de geopolitiek. Dat soort afwegingen zijn lang niet altijd gemakkelijk. Zo kun je fel anti-EU zijn, maar toch voor dit verdrag zijn, bijvoorbeeld omdat je het van levensbelang acht om Poetin te isoleren.
Helaas is er wel een probleem met de redenering van de heren van het voor-kamp. Ze schrijven dat "deze tegenstanders van het verdrag elk voor zich zonder meer als bewonderaars van Poetin bekend staan." Daarbij doelen ze eerst en vooral op de activisten van GeenPeil, en het is duidelijk dat zij inderdaad op de hand van Poetin zijn, maar ze vergeten blijkbaar dat er heel veel andere mensen waren die de actie óók steunden: mensen die zowel kritisch zijn ten opzichte van de EU als van Poetin.
Wat Michiel en Joshua betreft sluit het één het ander blijkbaar uit, maar dat is natuurlijk je reinste flauwekul. Ik sta zelf bijzonder sceptisch tegenover het verdrag omdat ik de EU totaal niet vertrouw. Ik ben er dan ook van overtuigd dat ze dit associatieverdrag zonder meer zullen gebruiken om Oekraïne uiteindelijk de Unie in te loodsen. Vervolgens kost dat land ons, de Europese belastingbetaler, bakken met geld.
Aan de andere kant ben ik ook wel weer in dubio omdat ik fel anti-Poetin ben en geloof dat we bijna elk middel moeten aangrijpen om hem te verzwakken. Het is helder dat dit verdrag dat inderdaad doet, wat de voornaamste reden is dat ik het ergens dan ook wel weer aantrekkelijk vind om er toch maar vóór te stemmen (hoewel ik nog geen besluit heb genomen).
Er zijn veel meer mensen die er net zo over denken. Deze kiezers zullen de knoop uiteindelijk moeten doorhakken, en het kan best zijn dat een (groot) deel van hen (ons!) als het er op aan komt toch 'tegen' stemt. Het is dan volstrekt belachelijk om te stellen dat deze mensen (wij?) een soort van vijfde colonne voor Rusland zijn.
We kunnen een interessant debat voeren over de voor- en nadelen van het associatieverdrag en de relatie met Rusland, maar laten we dit soort retorisch vuurwerk achterwege laten.
