Kabinet vindt de begroting van de Europese Commissie belachelijk, maar lijkt niet sterk genoeg

De afgelopen week hebben we veel gesproken over de nieuwe Europese begroting. Die zou namelijk, volgens de Europese Commissie, 300 miljard euro hoger begroot worden. Dit stuit een aantal landen tegen de borst, omdat het Verenigd Koninkrijk de Europese Unie gaat verlaten en er daardoor minder geld beschikbaar is, maar ook minder geld uitgegeven hoeft te worden.

Uiteindelijk moet de groep landen in de Europese Unie meer gaan betalen, maar ook met minder landen die de contributie kunnen dragen. Dit zorgt, mathematisch en qua logica, voor een grote heisa, waarbij de Europese Commissie hoog lijkt te mikken en ergens in het midden wil eindigen. De eindconclusie blijft dus staan: Nederland en ook andere Europese landen moeten meer gaan betalen.

De Commissie wil al veel langer de begroting verhogen, maar komt met de vluchtelingencrisis in een scenario terecht, waarbij ze het misschien ook nog voor elkaar gaan krijgen. Daarnaast hebben Duitsland en Frankrijk, de grootste landen in de Europese Unie, een duidelijke pro-EU koers die ze willen varen.

Het Kabinet heeft nu ook gereageerd en zegt het plan van de Europese Commissie belachelijk te vinden. Er zijn minder landen, dus een verhoging slaat nergens op, daarna moet er juist gesneden worden in de uitgaven en moet er minder uitgegeven worden aan landbouwsubsidies, waar vooral Frankrijk op teert.

Samen met Scandinavische landen en Oostenrijk vormen ze een front tegen de plannen van de Europese Commissie, maar uiteindelijk is de vraag of ze dit wel kunnen stoppen. Er komt sowieso een compromis en een compromis tussen minder en meer is altijd minder meer. Eindscenario is dus wel een stijging van de uitgaven. Daar gaat ook het hele project van de EU over. Tegenstellingen tussen meer Europese Unie en minder Europese Unie is altijd minder meer Europese Unie.

Daarnaast staan Duitsland en Frankrijk tegenover deze landen vermoedelijk. Dan gaat het dus uiteindelijk over ordinaire 'powerplay' tussen naties die machtig zijn en landen die minder machtig zijn. Dit toont ook gelijk de zwakte van de hele Europese Unie als politiek vredesproject, omdat het spel alleen maar op een andere manier gespeeld wordt. Zij het zonder agressie, maar soms even destructief door legalisme en instituties.

Met het vertrek van de Britten zullen de Nederlanders het veel moeilijker gaan krijgen en de Europese begroting is daar nog meer een voorbeeld van. Ik heb er niet veel hoop op, maar we zullen het zien.