Jeugdzorg pakt kinderen onterecht af van hun ouders
De moeder aller schandalen: kinderen worden volstrekt onterecht uit huis geplaatst.
Het Algemeen Dagblad bericht vandaag in een opzienbarend stuk dat Jeugdzorg vaak fouten maakt én feiten (al dan niet bewust) aandikt, waardoor kinderen met enige regelmaat onterecht uit huis worden geplaatst. Daarbij maakt de krant gebruik van een bijzonder veelzeggend voorbeeld van de 23-jarige Tamar, een Nederlandse die oorspronkelijk uit Sri Lanka komt.
Hier de kritische maar toch ook wat vergoeilijkende inleiding van het stuk:
Veel rapportages van Bureau Jeugdzorg rammelen, stellen kinderrechters, advocaten en hoogleraren. 'Bureau Jeugdzorg liegt niet, maar dikt nogal eens aan.' De 23-jarige Tamar raakte haar zoontje Reveano kwijt na rapportages waarin aantoonbare fouten staan, schrijft het AD.
Natuurlijk is dat vrij kritisch, maar soms is de scheidslijn tussen 'aandikken' en 'liegen' nauwelijks te zien. Sterker nog, in het geval van Jeugdzorg kun je gerust stellen dat ze blijkbaar als synoniemen functioneren:
In de rapporten van Jeugdzorg staan volgens haar drie cruciale fouten die de gezinsvoogd weigert te veranderen. De gezinsvoogd schrijft dat de van oorsprong Sri Lankaanse een hechtingsprobleem heeft. Daardoor zou ze verkeerde partners aantrekken, die Reveano in gevaar brengen. Haar psycholoog schrijft echter in een officiële brief dat de diagnose die hem in de mond wordt gelegd, niet klopt.
Toch wordt dat er niet uitgehaald. Nog niet in ieder geval. Als die diagnose de psycholoog in de mond wordt gelegd en niet klopt, maar ze laten 'm er desalniettemin in staan heeft dat niets meer te maken met het 'aandikken' van de feiten, maar met bewust leugenachtig gedrag. Een andere conclusie kan je hier niet uit trekken.
En dat is dieptriest. Het recht van ouders om voor hun eigen kroost te zorgen is één van de belangrijkste en meest basic natuurrechten die er zijn. Een staat die dit recht aan zijn laars lapt is buitengewoon gevaarlijk bezig - sterker nog, je hebt dan te maken met een staat die uitermate collectivistisch en socialistisch is. Blijkbaar vindt Jeugdzorg namelijk dat kinderen in eerste instantie niet aan hun ouders, maar aan de staat toebehoren. Een gevaarlijker standpunt is ten opzichte van individuele vrijheden en rechten nauwelijks denkbaar.
De komende tijd zullen er ongetwijfeld meer van dit soort verhalen naar boven komen. Het AD roept mensen dan ook op om hun ervaringen met Jeugdzorg te delen. U kunt daarvoor een emailtje sturen naar [email protected]. Laat mij daar aan toevoegen dat ik zulke informatie ook graag ontvang zodat we er mogelijk iets mee kunnen doen op DDS. Mijn e-mailadres is mpfvandergalien AT GMAIL PUNT COM. Als u uw verhaal zelf direct met onze lezers wilt delen, schrijf dan een stuk op ons Open Podium.
