Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar 70 procent van de Millennials zijn enorme huilebalken; baby's die officieel volwassen zijn, maar de ontwikkeling hebben van een peuter. Op z'n best. In zijn meest recente
podcast heeft
Robert Jensen op schitterende maar ook harde wijze uitgehaald naar Millennials. Deze generatie wordt met enige regelmaat bekritiseerd, en soms is die kritiek absoluut niet terecht. Maar wat Jensens kritiek betreft klopt het wel degelijk.
Jensen begon aan dit deel van zijn podcast door een email te citeren van een luisteraar. De vrouw legde in die mail uit hoe het toch kan dat zoveel kinderen links zijn. Kort gezegd komt het erop neer dat kinderen nog niet rationeel kúnnen denken. Dit klopt. De hersenen zijn pas rond je 21e volgroeid. Het laatste hersendeel dat volgroeid is? Juist: het deel waar de ratio zetelt. Ze kunnen daar dus weinig aan doen.
Juist omdat kinderen dus puur emotionele wezens zijn, neigen ze vaak naar linkse standpunten. Dat hoort erbij, daar moeten we rekening mee houden. Maar nu komt het probleem: de Millennial-generatie (die nu natuurlijk al lang volwassen is!) is gepamperd dat ze nooit opgegroeid zijn. Ze denken letterlijk nog steeds als kinderen, terwijl ze ondertussen ouder en wijzer zouden moeten zijn.
Jensen is het helemaal eens met de schrijfster van de email (en terecht: het klopt inderdaad). In zijn ogen is 30 procent van de Millennials normaal. Maar de meerderheid van 70 procent? Zeurpieten. Zeiksnorren. Volwassen peuters.
"Zeventig procent zijn absolute monsters... Dat zijn volwassen baby's," aldus Jensen. Daar voegt hij aan toe dat hij van "lieve mensen houdt," maar dat je er op een gegeven moment wel genoeg van hebt. Zeker nu ze de politiek in gaan, en je opeens geconfronteerd wordt met idioten als Alexandria Ocasio-Cortez in Amerika, en Jesse Klavertje en Robje Jetten in Nederland. "Die baby's zie je nu gewoon al in de politiek," aldus Jensen. Het zijn "een paar robots met theorietjes" die te praten staan over hun utopische denkbeelden omdat ze helemaal niets hebben meegemaakt.
Daar staat tegenover dat Generation Z in Jensens ogen heel anders is: minder dromerig, harder, realistischer en individualistischer. Een soort van anti-Millennial generatie. Met andere woorden, een generatie van mensen die hun koppie erbij houden.
Voor zo ver het goede nieuws, want de komende tijd zullen we het nog moeten doen met Millennials als Klaver en Jetten.