Jan Kees de Jager praat de euro naar de ondergang

Jongens, even met de pet rond voor een mooi cadeau voor onze minister van Financien Jan Kees de Jager. Vrijwel in zijn eentje slaagde hij er namelijk in de toch al nerveuze kapitaalmarkten tot een staat van bijna-hysterie op te zwepen en zo de Europese Monetaire Unie op zijn grondvesten te doen trillen:

Het logische gevolg van deze uitspraak was dat beleggers massaal Portugese en Spaanse obligaties begonnen te dumpen en daarmee de gevraagde rente voor nieuwe leningen aan beide overheden tot recordhoogten opdreven. De yield op Portugese staatsobligaties bedraagt inmiddels al 6,9%, net onder het niveau waarop de Grieken naar de EU en het IMF stapten. Spanje zit met 4,9% daar nog een klein stapje achter, maar dat gat is zo overbrugd als de markten eenmaal met Portugal hebben afgerekend.

Met zijn onvoorzichtige opmerking heeft De Jager van een waarschijnlijk rampscenario een 100% zekerheid gemaakt. Het gevolg is dat hij ergens in de komende maanden, nog voordat Spanje aan de beurt is, opnieuw met de pet in de hand naar het parlement zal moeten om te vragen of er misschien nog wat extra Nederlands belastinggeld naar het Stabiliteitsfonds kan omdat de in dat fonds aangelegde reserves helaas niet toereikend zijn gebleken. Gevraagd naar een eerlijke schatting van de kosten zal hij dan moeten antwoorden dat die waarschijnlijk nog eens minimaal €750 miljard zullen bedragen, waarvan Nederland dan rond de €50 miljard voor zijn rekening zou moeten nemen - bijna drie keer de omvang van de totaal voor deze kabinetsperiode geplande bezuinigingen dus. Gaat de Euro dat overleven? De vraag stellen is haar beantwoorden.

Ter verdediging van De Jager zou men kunnen aanvoeren dat het in feite al niet meer uitmaakt wat hij zegt omdat de markten sowieso op ramkoers liggen ten opzichte van Zuid-Europa. Dat moge zo zijn, maar van een minister van Financie mag men toch verwachten dat hij in ieder geval zijn woorden zo kiest dat hij de paniek niet nog verder aanwakkert.