Dat zou best eens kunnen.
Toen ik mijn vrouw ten huwelijk vroeg maakte ik nogal wat fouten. Ik wist dat het romantisch moest zijn, dus koos ik een plek uit bij de zee. Zo konden we de zon zien ondergaan, voorbij de horizon. Het uitzicht was, dacht ik, geweldig.
Er was alleen één kleine probleempje. De locatie - in Turkije - was toch iets minder romantisch dan ik dacht. We zaten naast een begraafplaats en voor een stel vissers. Het gevolg: we waren omringd door een vislucht én rouwende mensen.
Mij maakte dat niets uit, ik had alleen oog voor mijn vrouw - of vriendin toen nog - maar zij dacht daar net een beetje anders over. Ze had door wat ik van plan was en nam me mee naar een veel mooiere plek in Istanbul bij de Bosporusbrug. Daar vroeg ik haar om met me te trouwen. Na eerst hard gelachen te hebben vanwege mijn eerste keuze qua locatie zei ze volmondig 'ja.'
Ondanks het... problematische begin liep het dus toch goed af.
Anders dan ik wist deze man, Paul Bakewell, wél hoe je je vriendin (op een romantische manier) ten huwelijk moet vragen. Hij werkte wekenlang aan een enorme billboardposter die hij liet ophangen aan de kant van de weg zodat zijn vriendin 'm zou zien als ze naar het werk ging. Paul contacteerde Tara's baas en samen bedachten ze een plan: de baas zou Tara vertellen dat ze samen naar een vergadering moesten, waarna ze zouden stoppen bij de enorme poster. Vervolgens zou Paul tevoorschijn komen en Tara ten huwelijk vragen.
Zoals uit de video hieronder blijkt ging alles volgens plan. Familie en vrienden waren ook stiekem naar de billboard gegaan en konden het verloofde stel onmiddellijk feliciteren want - ja - Tara zei inderdaad 'ja', wat niet zo gek is aangezien Paul zo ontzettend zijn best had gedaan om er een onvergetelijke ervaring van te maken.