De bedoeling? De stad Ramadi te bevrijden.
De Volkskrant
bericht dat troepen van de Westerse en Arabische coalitie samen met het Iraakse leger én sjiitische milities (gesteund door Iran) de tegenaanval hebben ingezet op
ISIS in de stad Ramadi. Het doel van de operatie is om de Iraakse stad te bedrijven van de extremisten.
De door de Verenigde Staten geleide coalitie tegen de terreurgroep Islamitische Staat heeft sinds gisteren 22 luchtaanvallen uitgevoerd op IS-doelwitten. Vier van de luchtaanvallen vonden plaats in de buurt van Iraakse stad Ramadi. Er werden ook luchtaanvallen uitgevoerd op vijf door IS bezette steden in Syrië, laat de coalitie tegen IS in een statement weten.
Hoewel het aantal doelwitten in Syrië niet bepaald teleurstellend is, is het duidelijk dat de coalitie voorlopig eerst en vooral inzet op
Irak. Dat is niet zo gek; dat land heeft immers een democratisch gekozen regering. Dit in tegenstelling to Syrië, waar dictator Bashar al-Assad het opneemt tegen verschillende groeperingen, waaronder gewone 'rebellen' én radicaal-islamitische organisaties. In Syrië kon er dus weleens een machtsvacuüm ontstaan, in Irak niet.
Irak, de milities en de bondgenoten zijn in actie gekomen omdat ISIS niet alleen Ramadi veroverd heeft, maar nu ook op weg is naar Bagdad, de hoofdstad van Irak. Als die stad valt verliest de regering zijn belangrijkste machtszetel, wat voor geen van de betrokkenen acceptabel is.
Ondertussen is ook bekend geworden dat de Iraakse regering de brug Bzebiz-brug heeft afgezet. Deze brug werd gebruikt door mensen uit Ramadi om naar Bagdad te vluchten. De reden dat de brug is afgezet is dat de regering bang is dat ISIS terroristen op die manier naar de hoofdstad smokkelt, wat niet geheel ondenkbaar is aangezien ISIS op die manier ook aanhangers naar Europa probeert te verschepen. Zij doen zich voor als vluchtelingen maar wachten op bevel van hogerhand. Op het moment dat hen verteld wordt dat ze in actie moeten komen, zullen ze dat doen. In Europa is dat problematisch, maar dat is al helemaal het geval in Bagdad, waar de regering niet weet wie wel en niet vertrouwd kan worden.