De NRC plaatste een interview met zes SGP'ers en hun ervaringen na de ondertekening van de Nashville-verklaring door Kees van der Staaij. Zij tonen zich een stuk toleranter dan seculier 'tolerant' Nederland. Één van de SGP'ers is Willem Pos (24), hij Twitterde dat de Nashville-verklaring "volle steun" verdient. Zijn tweet leverde natuurlijk een stortvloed aan haat-reacties (bijv. 'Hang jezelf op') op van schuimbekkende
deugmensen die vooral tolerant zijn voor opvattingen binnen hun eigen straatje,
zo blijkt.
Tolerantie betekende ooit 'door één deur kunnen met iemand waar je het totaal niet mee eens bent', maar ergens in de loop der jaren is het 'acceptatie' gaan betekenen. Geforceerde acceptatie zelfs, want je bent tegenwoordig pro-homo óf direct homofoob. Het zestal SGP'ers toont zich in het interview een stuk gematigder en redelijker dan 'tolerant Nederland'.
In feite zeggen zij namelijk: 'Homo's bestaan, dat lijkt ons niet te genezen en dat is ook niet erg. Dat die gevoelens er zijn, betekent echter niet dat je er dan ook maar naar moet handelen. Doe je dat wel, dan kom je volgens ons boek in de hel en dat gunnen we je niet.'
Er wordt niets gezegd of gesuggereerd dat homo's maar moeten worden uitgescholden, geweerd of anderzijds moeten worden 'aangepakt'. Dus wat is precies homofoob aan de opvatting van die mensen? Dat homo's die 'praktiserend zijn' in een hel terechtkomen waar seculier Nederland toch al niet in gelooft? Dat zou hetzelfde zijn als een stel kinderen beschuldigen van vrouwenhaat als ze een 'geen meisjes toegestaan'-bord aan hun boomhut hangen.
De rollen lijken tegenwoordig dus wel omgedraaid, waar de SGP(-achterban) nog daadwerkelijk snapt wat tolerantie inhoudt en het seculiere deel van Nederland dat tolerant zegt te zijn, dogmatischer en intoleranter is geworden dan een stel orthodoxe christenen.