Follow the Money: EU weigert geheime Signal-berichten van ministers vrij te geven

We weten allemaal dat politici appen, net als wij allemaal. Dat was ook nooit echt een geheim. Wat wél nieuw is: de EU heeft nu voor het eerst erkend dat zij toegang heeft tot berichten van ministers die via Signal zijn verstuurd. Dat is nogal wat. Tot nu toe was het mantra van Brussel dat zulke berichten “niet worden opgeslagen” en dus ook niet kunnen worden opgevraagd.

Maar toen Follow the Money vroeg naar een foto die in die appgroep zou zijn gedeeld, werd ineens duidelijk dat de Europese diplomatieke dienst (EDEO) die wél had. Alleen: ze willen ‘m niet geven. Reden? Het zou het “vertrouwen en de effectiviteit van de diplomatie” schaden. Geloofwaardigheid? Lijkt me dat die juist wat averij oploopt als je eerst zegt dat iets niet bestaat, en dan weigert om het te delen omdat het... wél bestaat.

Het is niet de eerste keer dat de Europese Unie zich van haar meest schimmige kant laat zien. Denk even terug aan die beroemde Pfizer-sms'jes tussen Commissievoorzitter Ursula von der Leyen en de CEO van Pfizer tijdens de vaccindeals. Ook die berichten zijn nooit vrijgegeven. Intussen ligt die zaak al een jaar bij het Europees Hof in Luxemburg.

Maar deze nieuwe Signal-soap maakt alles nóg pijnlijker. Want nu zegt de EU dus zélf: ja hoor, we hebben toegang tot die berichten. Maar je krijgt ze lekker niet. Want gevoelige informatie. Internationale relaties. Vertrouwen. De standaardtoverwoorden waarmee elke journalist of burger naar huis wordt gestuurd.

Wat deze affaire vooral laat zien, is dat transparantie in de EU nog altijd een luxe is – geen recht. Terwijl ministers elkaar foto’s sturen en strategische info uitwisselen op versleutelde apps, blijft de burger in het duister tasten. De boodschap van Brussel: vertrouw ons maar, terwijl wij zelf niemand vertrouwen.