Nederland: sociaal, tolerant, liberaal, democratisch en individualistisch? Al lang niet meer!
Roderick Veelo schetst in zijn column op The Post Online een schrikbeeld en een trend van wat er gaande is in Nederland. Hij noemt het 'een slecht begin van het jaar voor de vrije meningsuiting', maar het gaat volgens mij veel verder dan dat.
Hij noemt: Duitse AfD-politicus aangevallen door gemaskerde personen, aangifte tegen SGP-voorman Kees van der Staaij, de aanslag op Charlie Hebdo, de moord op Theo van Gogh en Pim Fortuyn, de beveiliging van Geert Wilders en Charlie Hebdo-journaliste Zineb el-Rhazoui, de zelfcensuur van cabaretiers in de documentaire Dat zijn geen grappen, het mobiliseren van publieke verontwaardiging zoals bij Johan Derksen en René van der Gijp en natuurlijk de aanval op de advertentie-inkomsten van GeenStijl ('deplatforming'). Zelf zou ik daar nog aan toe willen voegen het systeem van schijndemocratie in de Tweede Kamer, wat Thierry Baudet 'partijkartel' noemt.
Zo wordt het namelijk in één klap helder dat Nederland allang niet meer de sociale, tolerante, liberale, democratische samenleving is die het ooit zegt te zijn geweest.
Plak daar ook nog 'individualisme' bij en je had een aardige beschrijving van Nederland. Individualisme betekent tegenwoordig echter ook niets meer dan 'leden van een groep die denken zelfstandig en in vrijheid tot de keuze te zijn gekomen om zich lid te maken van hun desbetreffende groep, die toevallig allemaal tot dezelfde conclusies komen.' Collectivisme dus.
