Toen de Amerikaanse ambassadeur in Benghazi in 2012 gedood werd bij een aanval van terroristen reageerde het Witte Huis en het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken door te stellen dat de gewapende actie van moslimextremisten hoogstwaarschijnlijk een reactie was op een anti-islam filmpje op YouTube, "Innocence of Muslims" geheten.
Leden van
de regering-Obama en linkse intelligentsia
stelden dat de maker van de video vervolgd moest worden omdat hij met zijn filmpje de levens van Amerikanen in het
Midden-Oosten op het spel had gezet. Anderen gaven aan dat de vrijheid van meningsuiting maar ingeperkt moest worden.
Hillary Clinton zelf linkte de video ook aan de aanval, wat ook gold
voor haar woordvoerster die de link duidelijk maakte tijdens optredens op televisie.
Nu blijkt dat zowel Clinton als ieder ander lid van de regering al vanaf dag één wist dat de aanval georganiseerd was door een aan Al Qaeda gelieerde terroristische groepering en werkelijk niets te maken had met wat voor film dan ook.
According to documents revealed as part of the ongoing Congressional hearings on Benghazi, then-U.S. Secretary of State Hillary Clinton told then-Egyptian Prime Minister Hisham Kandil in a phone call the day after the attack on the U.S. consulate, “We know that the attack in Libya had nothing to do with the film. It was a planned attack—not a protest.”
Na de aanval nam de regering zelfs
contact op met YouTube met het verzoek om de film te verwijderen waardoor het beeld, dat het een "spontane actie" was van boze moslims (dat zei Hillary's woordvoerster letterlijk op tv) bevestigd werd.
We weten nu dus dat dit onzin was... en dat Hillary en alle andere leden van de regering-Obama zich daar maar al te zeer van bewust waren.
Conservatieve critici maken er geen geheim van dat ze denken te weten waarom de regering met dit verhaal kwam: om ervoor te zorgen dat president Obama in 2014 herkozen zou worden. De regering vertraagde het onderzoek net zolang tot dat klaar was. Het is pas sinds toen - najaar 2014 - dat er daadwerkelijk wordt uitgezocht wat er precies gebeurde en wie wat, wanneer wist. Dat is, aldus critic, niet toevallig.