Het vrije westen

Voor mij is Amerika het grootste avontuur in de menselijke geschiedenis. Nee, u hoort me niet zeggen dat het onfeilbaar is en zo nu en dan niet iets stompzinnigs voortbrengt. Maar al bijna tweeënhalve eeuw is het een positieve kracht in de wereld. Toch ben ik steeds onzekerder aan het worden over zijn toekomst. Ik besef hoe zwaar de volgende woorden klinken, maar ik kan ze nauwelijks relativeren: ik weet niet of president Obama alleen het goede voorheeft met zijn land. Ik ben nimmer een fan van hem geweest, ook niet toen hij zich als kandidaat aandiende. Al in 2008 stuitte ik op aspecten van zijn biografie die ik onaanvaardbaar vond. Zoals zijn vriendschap met William Ayers, een notoire ’homegrown’ terrorist, en zijn lidmaatschap van de rassenwaanzinnige en antisemitische kerk van Jeremiah Wright.

Onbegrijpelijk
Ik bewonder Obama’s grote retorische kwaliteiten en ik denk dat ik het persoonlijk heel goed met hem zou kunnen vinden, maar de inhoud van zijn politiek ontgaat me. Het is onbegrijpelijk dat Obama de buste van Churchill uit het Witte Huis verwijderde toen hij er zijn intrek nam. Het is onbegrijpelijk dat hij de exploratie van traditionele energiebronnen frustreert. Het is onbegrijpelijk dat hij zonder met de ogen te knipperen de Arabische wereld uitlevert aan radicale islamisten.

Het is onbegrijpelijk hoe hij een warme band kan hebben met de islamistische Turkse premier, op wie hij zijn nieuwe politiek in het MiddenOosten bouwt, en het is onbegrijpelijk waarom hij de pijnlijke rassenrel die op dit moment in Amerika woedt niet sust. Al die onbegrijpelijkheden worden begrijpelijk als je de verwarrende gedachte tot je toelaat dat Obama Amerika’s uitzonderlijke macht misschien wel wil begrenzen.

Obama was een linkse ’community organizer’ in Chicago. Hij gaf les in organisatie- en agitatietechnieken volgens de theorieën van Saul Alinsky, de vader van de niet-gewelddadige socialistische weg naar de Amerikaanse heilstaat.

Dit is Regel 11 uit zijn beroemdste boek Rules of Radicals: ’Zoek het doelwit, houdt het vast, maak het persoonlijk, polariseer het. Probeer niet abstracte bedrijven of bureaucratieën aan te vallen. Identificeer een verantwoordelijk individu. Trek je niets aan van pogingen de schuld te verplaatsen of te verbreden.’

Die uiterst effectieve aanpak zie je Obama en zijn omgeving voortdurend toepassen. Het overkwam onlangs Rush Limbaugh, de grootste radiopersoonlijkheid in Amerika, een echte rechtse en ook briljante houwdegen.

Limbaugh had in zijn dagelijkse uitzending een vrouwenrechtenactiviste ’hoer’ genoemd. Wat deed Obama? Hij telefoneerde opzichtig met haar om haar moed in te spreken. Op honderden radiostations worden dagelijks mensen beledigd, en nooit had een president een beledigde gebeld om steun uit te spreken.

Sarah Palin en haar dochters zijn ontelbare keren door linkse radiomensen beledigd. Nooit een telefoontje van Obama. Wat was de reden van Obama’s telefoontje? Limbaugh heeft een enorme fangemeenschap en hij haalt elke dag het bloed onder de democratische nagels vandaan. Een aan de Democratische Partij gelieerde mediaorganisatie begon druk uit te oefenen op de bedrijven die in Limbaughs programma adverteren. Sommigen trokken zich inderdaad terug. Limbaughs economische basis moest worden weggevaagd, zo was de inzet. Tot nu toe is dat niet gelukt. Maar hij heeft wonden opgelopen.

Obama heeft zich nu ook bemoeid met de tragische dood van een zeventienjarige zwarte jongen in Florida. Die werd onder onduidelijke omstandigheden doodgeschoten door ene George Zimmerman.

Die was blank, zo dacht men, en een racist. Zwarte activisten stortten zich op deze moord. Er is een jacht gaande op de zwarte man in Amerika, riepen de activisten. Maar 94% van de daders die zwarte dodelijke slachtoffers veroorzaken, is zelf zwart. ’White on black crime’ (zo wordt dat genoemd) is de helft van ’black on white crime’.

Slachtoffer
Obama ontfermde zich over het slachtoffer nog voor het onderzoek is afgesloten. Dat deed hij veel te vroeg. Wat blijkt? Zimmerman is niet wit maar een hispanic. Hij is ook lid van de Democratische Partij. Ook heeft hij zich voor zwarten in zijn gemeenschap ingezet. Deze koortsige affaire beheerst Amerika op dit moment. Het is een afstotelijke rel. Het maakt duidelijk hoe wankel de rassenproblematiek nog steeds is. En hoe politieke belangen er een enorme rol bij spelen.

Ik ga dit jaar veel door Amerika reizen. Zoek belangrijke conservatieve en libertaire denkers op van wie u nooit heeft gehoord omdat de focus van de meeste journalisten en correspondenten op progressieve politici ligt. Ik ga mijn best doen Sarah Palin te ontmoeten. En de bovengenoemde Rush Limbaugh.

Ik zal er op deze plek over berichten en ook op de website die ik net ben begonnen, een site met dezelfde naam als deze column, Het Vrije Westen (www.hetvrijewesten.nl).