Het veranderen van de namen van de nieuwe ministeries gaat miljoenen kosten

Het is moeilijk voor een minister-president om een goed team van ministers en staatssecretarissen op te zetten. Zeker een team waarbij het niet gaat om expertise en vakkennis, maar om beroepspolitici die allemaal 'iets verdienen' of een rol moeten krijgen. In de onderhandelingen bij de formatie moet besproken worden hoeveel ministeries er komen en hoeveel ministers en staatssecretarissen.

In onderhandelingen tussen vier partijen is het al snel de vraag hoeveel en wie er allemaal ministers en staatssecretarissen mogen leveren. Met vier partijen kan het niet anders dan dat er meer ministeries komen en dus meer ministers en staatssecretarissen. Iedereen moet wat krijgen en wat te verdelen hebben. Mark Harbers heeft niets met Veiligheid en Justitie, want hij was jarenlang financieel expert in de VVD. Nu moet die daar ineens staatssecretaris gaan spelen. Halbe Zijlstra heeft niets met Buitenlandse Zaken, maar heeft daarin wel een rol als minister gekregen. Iedereen krijgt op zijn tijd een beurt en een rol.

Die splitsingen en verschillende ministeries gaan natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Dat kost nogal wat geld. Meer ruimte, managers, ambtenaren, beleidsmedewerkers, beleidsteams en als laatst: de namen. Die gaan volgens insiders ook geld kosten. Het veranderen van de namen gaat miljoenen kosten. Dan kan het om namen gaat als Veiligheid en Justitie, die dan Justitie en Veiligheid moet gaan worden. Dat is symbolisch beter, want Justitie is belangrijk in een rechtsstaat dan Veiligheid. Al met al kost het komende kabinet in elke vorm meer geld, dus ook de organisatie van de overheid zelf. Het is niet zo moeilijk om met geld te strooien, al helemaal niet als het andermans geld is, die van de burger.