Het valse dilemma van Femke Halsema
De afgelopen weken waagde Femke Halsema zich aan een review van The wolf of Wall Street," evenals een analyse van de linkse mens en de vermeende arrogantie van links.
In haar review concludeerde zij dat de oorzaak van de crisis hebzucht was, en dat deze los staat van politieke kleur. Hebzucht is in haar huidig gebruik een vals concept, de betekenis ervan combineert korte-termijn denken met hedonisme. Hiermee raakt Halsema niet aan de kern van de zaak. De crisis is ontstaan door negatieve variant van hebzucht en perverse overheidsinterventie.
De positieve kant van hebzucht is die van de honger naar meer, ''Greed is good'' zoals Gordon Gekko het formuleerde in de film Wall Street:
The point is, ladies and gentleman, that greed -- for lack of a better word -- is good.
Greed is right. Greed works. Greed clarifies, cuts through, and captures the essence of the evolutionary spirit. Greed, in all of its forms -- greed for life, for money, for love, knowledge -- has marked the upward surge of mankind.
Het vermogen van de mens om meer te willen is niet de oorzaak van onze neergang maar de hoofdreden voor onze vooruitgang. Net als iedere andere ambitie kan deze worden gecorrumpeerd door het accepteren van de verkeerde principes. Ideeën zijn de bron van ons handelen, handelingen zijn niet de bron van onze ideeën.
Halsema verwijt ons allen dat we onze menselijke aard volgen, ze maakt geen onderscheid tussen rationeel egoïsme en irrationeel hedonisme. Ze ziet alleen een verschil in volume van hebzucht en niet de in de aard hiervan. Ik citeer Halsema:
Een diepere oorzaak van de crisis is, met andere woorden, ook ons grote verlangen naar rijkdom, nieuwe spullen, luxe. Daarvoor zijn we bereid op de pof te leven, grote leningen en onbetaalbare hypotheken af te sluiten.
Nu heeft Halsema uiteraard gelijk als ze stelt dat linkse mensen geen reden hebben zich arrogant op te stellen ten opzichte van andersdenkenden. Haar verklaring hiervoor is echter bijkans bizar. Volgens Femke Halsema mogen mensen op basis van de principes en idealen die ze koesteren zich niet beter voelen dan anderen! Ik bepleit het tegenovergestelde: als we elkaar moreel beoordelen dienen we juist naar de idealen en principes van anderen te kijken.
Halsema, die zichzelf links noemt, zegt eigenlijk dat linkse mensen gelijk hebben en het beter voor hebben met de wereld, maar zich toch niet beter mogen voelen. Dit vanwege de algemene menselijke zwakte die neigt naar hebzucht welke weer wordt aangedreven door het kapitalisme.
In haar links-rechts verdeling geven linkse mensen het systeem de schuld en rechtse mensen geven de schuld aan de slachtoffers van het systeem. Halsema zegt dat het probleem menselijke natuur is. Niet alleen rechtse mensen zijn zwak van geest, iedereen is zwak van geest. We zijn allemaal slachtoffer en dader in deze crisis.
Halsema stelt dat de irritatie die links opwekt verklaard kan worden als weerstand tegen die superieure houding. Wederom slaat ze de plank volledig mis. Links is irritant omdat hun ideaal voor Nederland en de rest van de wereld immoreel, anti-menselijk en praktisch onuitvoerbaar is.
Daar komt bij dat Links vanwege haar liefde voor dwang en loyaliteit aan de staat niet weg te slaan is van onze gesubsidieerde televisie, kunsten of universiteiten. Dat is waarom links irritatie en nog veel heftigere emoties oproept.
Femke Halsema wil van twee walletjes eten. Enerzijds propageren dat links het bij het juiste eind heeft en anderzijds hier geen morele conclusie aan verbinden. Dit geeft haar de ruimte om afstand te nemen van de neerbuigende linkse elite terwijl ze even makkelijk rechts Nederland kan bekritiseren met dezelfde argumenten.
De onversneden anti-kapitalistische retoriek van Halsema is daarbij ook intellectueel oneerlijk. Ze stelt eerst dat we nu in een kapitalistisch systeem leven, dit terwijl de overheid in Nederland (mede) dankzij haar zo groot is geworden. Vervolgens koppelt ze haar negatieve variant van hebzucht aan kapitalisme met behulp van The Wolf of Wall Street.
In werkelijkheid is het zo dat Wall Street is gebouwd op de goede variant van hebzucht en rationeel egoïsme. Dat heeft later de parasieten aangetrokken die hun hedonisme konden botvieren, vaak met rugdekking van de overheid, maar daar horen we de selectieve Halsema niet over.
Ook trekt ze een rookscherm op door deze crisis een systeemcrisis te noemen. Weer de essentie niet benoemd. Deze crisis is in de eerste plaats een morele crisis, dat het systeem deze moraliteit weerspiegelde is niet meer dan logisch. Halsemas falen om dit vraagstuk te duiden komt voort uit een klassieke mis-representatie van de vrije economie.
Ik proef in de woorden van Halsema dat zij denkt in termen van een zero-sum-economie. Met andere woorden: de productie van de een gaat ten koste van de welvaart van een ander, er zijn een beperkt aantal producten op de wereld en dat moet zorgen voor ongelijkheid, hetgeen onrechtvaardig is. Met een dergelijk uitgangspunt is het ook niet verwonderlijk dat Halsema liever denkt over de verdeling van geld door de overheid dan over de creatie van geld door middel van productie en vrije handel.
Als Halsema werkelijk het beste voor heeft met Nederland zou ze voorstander zijn van een vrije economie en de daarbij horende gezonde hebzucht. In de woorden van Ayn Rand:
Capitalism has been called a system of greedyet it is the system that raised the standard of living of its poorest citizens to heights no collectivist system has ever begun to equal, and no tribal gang can conceive of.(Ayn Rand, Capitalism: The Unknown Ideal)
Kapitalisme verdeelt de taart niet maar doet deze groeien. De hoop dat Halsema de ''liberale'' GroenLinkser deze kennis ooit zou verspreiden in linkse kringen blijkt futiel. Ik roep Femke Halsema op om kleur te bekennen. Als ze werkelijk achter de linkse idealen staat dient zij dit ook moreel uit te dragen. En vervolgens zullen wij allen haar moreel beoordelen, zoals het hoort.
Yernaz Ramautarsing
