Het is weer zover: "psychisch instabiele" migrant hakt met bijl in op reizigers op centraal station Düsseldorf

Het centraal station van Düsseldorf was donderdagavond het decor van een gruwelijke aanval met een hakbijl. Een man, die volgens de Duitse politie, psychisch niet helemaal in orde was - het zal weer eens niet! - stapte daar in een stilstaande trein en begon op willekeurige mensen in te hakken. Daarna verliet hij het voertuig weer en sloeg hij nog wat om zich heen richting wie er ook maar ongelukkig genoeg was om zich in zijn buurt te bevinden, voordat hij eindelijk gearresteerd kon worden. Zeven mensen raakten daarbij uiteindelijk gewond: drie van hen zijn er slecht aan toe, waardoor het niet uit te sluiten valt dat deze man uiteindelijk meerdere doden op zijn geweten zal hebben.

Natuurlijk is het woord 'geweten' bij dit soort mensen vaak een totaal onbekend begrip. De politie lijkt, luttele uren na de gruwelijke aanval, nu al te weten dat de man mentaal niet helemaal in orde was. Tsja, dat moet ook wel als je zoiets kunt doen: normale mensen laten het wel om met een hakbijl medemensen aan te vallen zou je denken.

Natuurlijk ging het hier weer eens niet over een 'roomblanke Duitser', maar om iemand met een migratieachtergrondje. De man zou uit voormalig Joegoslavië zijn gevlucht en sindsdien in Duitsland gewoond hebben. Dat kan echter heel veel betekenen: hij kan een christelijke Sloveen of Kroaat, maar ook een islamitische Bosniër zijn. Opties genoeg, aangezien Joegoslavië destijds een onoverzichtelijke mix aan vanalles en nogwat was aan etniciteiten en religies: niet verrassend genoeg ging het daarom uiteindelijk ook niet meer zo goed daar, waarna velen - vooral Bosniërs trouwens - richting West-Europa vluchtten. Om nooit meer terug te keren natuurlijk.

En hoewel we het hier over totaal andere conflicten hebben dan die nu plaatsvinden in het Midden-Oosten, zijn de problemen precies hetzelfde: een totaal falen in het Europese beleid om mensen die hierheen komen degelijk te doen integreren. Dat is bij ons in Nederland al niet goed gelukt - vooral in de jaren '90 was wegkijken en zwijgen over migratieproblemen de norm - maar in landen als Duitsland, Frankrijk en België nog veel minder. Het moge gezegd worden dat het relatieve - met een heel sterke nadruk op 'relatieve' - 'succes' van het Nederlandse migratiebeleid wel ervoor heeft gezorgd dat dit soort aanvallen vooralsnog niet bij ons hebben plaatsgevonden. De vraag blijft echter altijd: voor hoelang nog? Mijn antwoord: waarschijnlijk niet lang meer, dus laten we na 15 maart eindelijk eens met een beleid komen dat dit soort gruweldaden zoveel mogelijk voorkomt!