Hoe een eiland als een orthodox-christelijke partij het beste kan opereren in de seculiere oceaan van West-Europa.
Kees van der Staaij staat voor een dilemma. Hoe om te gaan met openlijke en ongegeneerde oproepen tot het bedrijven van de zonde, zoals bij datingsite Second Love, naar eigen zeggen een 'site voor mannen en vrouwen die willen vreemdgaan of een spannende affaire of avontuur zoeken'.
Afgelopen woensdag 24 april uitte SGP-fractievoorzitter Van der Staaij stevige kritiek op Second Love. Volgens hem legt zo'n website "een bom onder relaties, zelfs wanneer het goede huwelijken betreft". Hij snapt niet "dat deze reclame voor het aanmoedigen van ontrouw in relaties kennelijk heel normaal wordt gevonden". Van der Staaij vindt het namelijk "helemaal niet normaal. Het zou juist andersom moeten: laat iedereen zich sterk maken voor trouw aan elkaar, en niet voor ontrouw".
Moet de SGP-leider zoiets bekritiseren of niet? In de West-Europese wereld van (christelijke) goddelozen heeft een orthodox-christelijk politicus weinig speelruimte. En bovendien, als hij dit soort zaken wil aanpakken kan hij aan de gang blijven.
Of hij ondergaat gedwee de toenemende seksualisering van de samenleving; of hij laat af en toe een protest horen, met als risico dat dit vaak als een boemerang op hem en de waarden die hij vertegenwoordigt terugslaat.
Maar Van der Staaij heeft met zijn protest tegen Second Love een punt. Zon site is de kat op het spek binden, en zoals wij allen weten: het vlees is zwak, zeker het wulpse spek.
Goede relaties kunnen door zo'n site zeker onder druk komen te staan. Hoeveel gezinnen zijn niet aan overspel ten onder gegaan? Met vooral schade voor, indien aanwezig, de kinderen.
Maar wellicht biedt deze website weer verlossing aan hen in slechte relaties. Als op deze manier een einde komt aan een slecht huwelijk is er minder reden tot verdriet.
Je kunt je afvragen of vreemdgaan zo schadelijk is, verandering van spijs doet eten nietwaar? En menigeen is de huidige partner juist meer gaan waarderen als gevolg van een al dan niet teleurstellend verlopen avontuurtje. Iets wat ook door Second Love wordt aangevoerd, volgens hen op basis van onderzoek.
Maar bij menigeen vindt deze herwaardering van de eigen partner niet plaats, en als het slippertje uitkomt heeft een mens nogal wat uit te leggen en zijn vaak de rapen gaar. Of een bestaande relatie wordt netjes of niet netjes beëindigd om met de nieuwe vlam van Second Love er vandoor te gaan, allerlei brokstukken achterlatend.
Is hier ook onderzoek naar verricht?
Voor een deel zijn flirten en vreemdgaan te vergelijken met pornografie; ze bevredigen erotische behoeften, prikkelen de (seksuele) fantasie, bieden een uitlaatklep.
Ontmenselijkt porno de vrouw (en trouwens ook de man) zoals menig vrouw en man beweert, en resulteert porno in extra ongewenste intimiteiten, aanrandingen en verkrachtingen? Of fungeert het juist als ventiel voor allerlei gefrustreerde heren en ook dames (die nogal eens in bevindelijke kring schijnen voor te komen) om op deze manier alsnog aan hun gerief te kunnen komen, hoe pervers de behoeften ook zijn?
En dan zijn de voor- en/of nadelen van porna (vrouwvriendelijke porno) nog niet eens aan bod gekomen.
Met andere woorden, het zou te simpel zijn vreemdgaan of pornografie af te doen als louter ethisch verwerpelijk; al zal een orthodoxe christen hier anders over denken.
Een tweede punt dat Van der Staaij terecht maakt is de vraag of Second Love kan adverteren in reclameblokken van de Publieke Omroep; of het wenselijk is dat de publieke omroep wordt benut om actief relaties te ondergraven. Mocht dit soort reclame van de Publieke Omroep geweerd worden zal het overspel (of, volgens Second Love, de leuke afspraken en gesprekken) via de website bij andere media natuurlijk vrolijk verder gaan.
Ik vind het prima dat de SGP zich hier druk over maakt. SGP en CU zijn de laatste partijen die bepaalde waarden en normen blijven aankaarten in de vrijzinnige polder die Nederland heet.
Of het pleidooi van de SGP-leider veel zal helpen waag ik te betwijfelen.
Ik wens Van der Staaij, lid van de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland, sterkte bij zijn achterhoedegevecht.