Haha, sukkels! De top 5 grootste politieke losers van 2016
Er gebeurde bijzonder veel in 2016. De ene politicus na de andere zette zichzelf grandioos voor gek.
En dat is niet alles. Ook de media presteerden dit jaar ondermaats. Ze stapelden fout op fout berichten die achteraf onjuist bleken te zijn, en schatten verschillende situaties helemaal verkeerd in. Daarom hier de top grootste blunders van het jaar. Lees mee en lach vooral. Heel erg hard.
5. Tegenstanders Erdogan plegen een coup in Turkije, falen op epische wijze
De belangrijkste les die iedereen kan leren van de gefaalde coup in Turkije? Zorg ervoor dat je coup niet faalt. Als dat wel zo is ben je namelijk op vreselijke wijze het bokje. De coupplegers in Turkije kunnen daarover meepraten. Ze vergoten Turks bloed in de nacht van 15 juli, verklaarden de regering-Erdogan de oorlog, gebruikten grof geweld, maar faalden. Het gevolg: ze werden publiekelijk belachelijk gemaakt en vernederd. Vervolgens werd iedereen die er maar van verdacht werd met hen te sympathiseren uit het overheidsapparaat gewerkt. Ook nu zitten nog steeds duizenden mensen vast zonder dat ze geholpen worden door een advocaat. Hoewel Turken zoiets normaal gesproken honderd procent zouden afkeuren kunnen de coupplegers op weinig coulantie van het volk rekenen -- nee, ook niet van kiezers die Erdogan wantrouwen. Ze hebben immers échte slachtoffers gemaakt. Dat wordt je nooit en te nimmer vergeven -- tenminste, niet als je niet wint. En deze coup was zo slecht gepland én uitgevoerd dat een 'overwinning' er op geen enkel moment in zat voor de agressors.
Anders gezegd: de Turkse coupplegers waren een stel talentloze amateurs met veel te grote dromen en ambities. Daarom verdienen zij zonder meer een plekje in deze top 5 van politieke losers van het jaar.
[caption id="attachment_154064" align="aligncenter" width="1478"]
Petty Officer 1st Class Daniel Hinton (bron: Wikimedia Commons)[/caption]
4. David Cameron verbindt zijn lot aan het Brexit-referendum... en verliest
Als je als premier een referendum uitschrijft moet je je politieke lot er vooral niet aan verbinden. Je vraagt het volk immers om zijn mening. Jouw mening staat daar dan volstrekt los van.
David Cameron begreep dat duidelijk niet. Hij schreef weliswaar een referendum uit, maar liet vervolgens weten dat hij zou opstappen als het volk vóór Brexit zou stemmen. Daardoor werd het niet alleen een referendum over Brexit, maar óók over hemzelf. Dat is nooit handig -- waarom zou je je positie riskeren als het niet absoluut noodzakelijk is? -- maar al helemaal niet als je pretendeert dat je de mening van de kiezer over zo'n belangrijk onderwerp als de Europese Unie serieus neemt. Je kunt niet van twee walletjes eten, David. Of je bent een democraat, of je bent dat niet.
Geen wonder dat de kiezer hem afstrafte.
3. De Washington Post (en Michael van der Galien, oeps) wist(en) het zeker: Donald Trump zou de verkiezingen verliezen
Ik weet het nog goed. De Amerikaanse verkiezingen kwamen steeds dichterbij. Ja, een paar peilingen lieten zien dat het gat tussen Hillary Clinton en Donald Trump wat kleiner geworden was, maar dat was bepaald niet schokkend. Dat gebeurt namelijk altijd rond verkiezingsdag. Hillary had nog altijd een ruimte leiding, zowel in de individuele staten als in het hele land.
De Washington Post schreef dan ook een artikel waarin gesteld werd dat Trumps kansen om te winnen letterlijk rond het nulpunt lagen. Ik was het daar helemaal mee eens. Achteraf bleek dat een klein inschattingsfoutje te zijn. Trump verpulverde Hillary op verkiezingsdag en is nu president-elect. Ondertussen mag zijn oude tegenstander, de vrouw waarvan we allemaal zeker wisten dat ze president zou worden, op zoek naar een mooi bejaardentehuis om in te wonen.
Het kan verkeren.
Nou licht ik de Washington Post eruit, maar ik had net zo goed de New York Times, ABC News, NBC News, MSNBC, en al die andere kranten en zenders kunnen noemen. De hele mainstream media was ervan overtuigd dat Hillary ging winnen. Stuk voor stuk gingen ze nat.
Daarbij moeten we natuurlijk ook de verschillende Amerikaanse peilingbureau's vermelden. De media baseerden zich op hún peilingen. Die bleken achteraf dus voor geen bal te kloppen. Goed gedaan hoor jongens: jullie hebben één taak en zelfs die kunnen jullie niet naar behoren uitvoeren. On-ge-loof-lijk.
[caption id="attachment_154066" align="aligncenter" width="1588"]
Matteo Renzi ging nat. Heel erg nat zelfs. Francesco Pierantoni (bron: Wikimedia Commons)[/caption]
2. Matteo Renzi verbindt zijn lot aan een referendum en verliest
Je zou denken dat de Italiaanse premier Matteo Renzi van David Camerons fout had moeten leren, maar om mij volstrekt onbekende redenen was dat niet het geval. Wie weet: misschien is hij het Engels niet machtig en wist hij dus niet wat er in het Verenigd Koninkrijk gebeurd was. Het gevolgd: ook hij verbond zijn lot aan de uitslag van een referendum. En ja, ook dat referendum was deels een grote middelvinger naar Brussel.
Het gevolg: Renzi verloor het referendum over een door Europa bepleitte grondwetswijziging en stapte op. Net als Cameron.
Cameron en Renzi: de moderne variant van het duo Dumb and Dumber.
[caption id="attachment_154067" align="aligncenter" width="1582"]
Hillary Clinton maakte de grootste fout in haar carriere door Trump te promoten. Gage Skidmore (bron: Flickr)[/caption]
1. Team Hillary pushte de media om Donald Trump naar voren te schuiven
Hillary Clinton en haar medewerkers waren ervan overtuigd dat ze Donald Trump met gemak konden verslaan in november. Sommige andere Republikeinse kandidaten zouden het haar lastig kunnen maken, maar Trump niet. Daarom hanteerden ze de volgende strategie: ze vertelden hun vrienden in de media dat ze Trump zoveel mogelijk moesten promoten en hem moesten afschilderen als een serieuze kandidaat. Tegelijkertijd moesten ze zijn Republikeinse rivalen kapotmaken. Als hij dan eenmaal de officiële nominee was moesten ze zich tegen hem keren.
Deel A van dat plan slaagde perfect, maar met deel B wilde het niet zo lukken. Zoals we nu allemaal weten versloeg Trump Hillary (qua kiesmannen) namelijk ruim. Al vroeg op verkiezingsavond was duidelijk dat Hillary totaal verkeerd gegokt had. Het was met gemak de grootste fout ooit van Hillary en haar man Bill.
