Agitpropkoningin Van Tongeren maakt het bont, zo bont dat zelfs in eigen gelederen er een gezonde afkeer is van deze voormalige directeur van Greenpeace. Joop publiceert een artikel van de hand van Willem de Gelderen en Pieter Kos. Willem de Gelder is student Politicologie, lid van GroenLinks en De Linker Wang. Pieter Kos is fractievoorzitter van GroenLinks Leiden en voormalig directeur van VluchtelingenWerk. De heren
schrijven het volgende:
Ik hoop dat Liesbeth van Tongeren zich bedenkt en de plannen voor dit referendum laat varen. Een onderwerp als kernenergie, gesymboliseerd door de bouw van een tweede centrale, is te belangrijk om beslist te laten worden door emoties en de waan van de dag. Helemaal niet als deze waan veroorzaakt wordt door een ramp die aan duizenden het leven heeft gekost.
Van Tongeren gaat over lijken en probeert politiek te scoren op de emoties van Nederlanders. Dit is al menig keer door De Dagelijkse Standaard geconstateerd. Bas Paternotte waagt er ook een
artikel aan op de Jaap. Paternotte constateert terecht:
De lijken dreven nog door de Japanse straten toen Van Tongeren haar pleidooi tegen kernenergie ontvouwde. Deze bijna activistische manier van werken komt Van Tongeren nu duur te staan. Haar referendum-plan heeft bot gevangen in de Tweede Kamer. Hierdoor is de GroenLinks-politica nu zelfs aangewezen op de PVV.
Daarbij aangetekend dat de PVV niet tegen kernenergie is, maar wel voor een referendum.
Het mag dus duidelijk zijn. Van Tongeren gaat over lijken wanneer het gaat om kernenergie. Haar afzichtige manier om propaganda te bedrijven is overduidelijk. Zo overduidelijk dat haar eigen partijgenoten haar min of meer uitkotsen.