Twitter staat natuurlijk weer vol met haat-reacties op en over de tweet van Thierry Baudet, waar hij Greta Thunberg en haar speech (terecht) belachelijk maakt. Als je één tweet zou moeten uitkiezen waarmee je het hele drama samenvat, dan is het wel die van Zihni Özdil!
Uiteraard mag je door de goed gearticuleerde mening van een zestienjarig meisje over klimaatwetenschap totaal hysterisch worden en onophoudelijk schelden, moddergooien en demoniseren. Maar misschien, heel misschien, ben je dan niet zo “boreaal masculien” als je claimt te zijn.
— Zihni Özdil (@ZihniOzdil) April 19, 2019
Deze tweet etaleert perfect wat er mis is met het gebruiken van zo'n kind voor politieke doeleinden en heel de houding van links over dit onderwerp. Die bewust net-niet-subtiel-genoeg sneer waar de eigen kant word opgehemeld en de tegenstander met een reeks hyperbolen in een hoek wordt gedrukt. Met een leuke sneer naar mannelijkheid om het af te maken, zoals jaloerse, onzekere vrouwen dat normaal gesproken alleen kunnen.
Een kind de politieke arena laten betreden moet kennelijk gewoon kunnen, maar je mag er wel alléén maar positief over zijn. Enige vorm van een negatieve reactie betekent automatisch dat je niet stoer en 'mannelijk' (of zelfs "boreaal masculien") bent. Dit is van hetzelfde niveau als van een man, die een motor of een dikke auto koopt, zeggen dat hij aan het overcompenseren is. Die schoolplein retoriek van 'je bent echt niet stoer hoor' en 'je bent vast onzeker' vallen in hetzelfde straatje.
Wat we hier zien, is typische 'zeikwijf'-argumentatie: Speculeren over de eigenschappen en motieven van de persoon, met als doel het verlagen van de sociale status in relatie tot de eigen groep. Vooral niet zelf met een rationeel argument komen maar alleen het voorzetje geven voor de sociale pressie-groep, die in dit geval even mag gaan valideren of Baudet nou wel of niet 'boreaal masculien' is. Waarna natuurlijk de hoop is dat anderen hem daarop afbranden en Özdil succesvol de steun van zijn sociale omgeving op heeft kunnen roepen, zonder zelf daadwerkelijk ook maar één vinger te hebben uitgestoken.