Fans willen altijd meer, maar fans weten niet altijd wat het beste is voor een serie.
Jumping the shark, noemen ze het in Amerika, als een serie over het hoogtepunt heen is. De kwaliteit neemt af, maar het aantal seizoenen blijft toenemen. Dat is in de kern het probleem van veel tv-series. Waarom het toch zo vaak voorkomt dat een serie wordt uitgemolken (zoals we het in het Nederlands zouden noemen)? Dat komt omdat de makers van zo'n serie weten dat de fans toch wel blijven kijken en het geld blijft binnenstromen.
Het vergt lef om met een serie te kappen voordat de creativiteit op is. Dan haal je er misschien niet het maximale uit qua geld, maar iedereen is het er dan wel over eens dat de serie niet te lang is doorgegaan. Dat is ook wat waard. Breaking Bad is daar een goed voorbeeld van. Na vijf seizoenen was het afgelopen, terwijl de makers het einde makkelijk nog een paar seizoenen hadden kunnen rekken. Maar dat hebben ze niet gedaan. Wie de serie tot het eind heeft gezien, weet dat het klaar is, over en uit. Sommige fans willen het liefst een zesde, een zevende en vast ook een achtste seizoen zien, maar echt, het is beter zo.
Bryan Cranston, Walter White in
Breaking Bad, vindt het goed dat 'zijn' serie is afgelopen. In een recent interview
legt hij uit waarom: "Het zou een beetje zijn als een boek dat je uitleest en dichtslaat om er vervolgens achter te komen dat er nog meer pagina's zijn bijgekomen. Dan heb je het gevoel dat er iets wordt opgepakt terwijl het verhaal al af is." En: "Het voelde als een soort leugen als we nog verder zouden gaan. Ik wilde dat niet. Ik houd van die 62 uur zoals ze zijn en we die hebben gemaakt. En dat was het gewoon voor
Breaking Bad."
Godzijdank is
Breaking Bad niet meer. Makers van andere series zijn niet zo moedig.
24 met Jack Bauer (Kiefer Sutherland) bijvoorbeeld, is veel te lang doorgegaan. Wie dacht dat de serie eindelijk was afgelopen in 2010, heeft het mis. Vier jaar na het 'einde' proberen ze
nog één keer de kassa's te laten rinkelen. Wat dat betreft zal het een geslaagde serie zijn, maar inhoudelijk kan het alleen maar tegenvallen vergeleken met de allereerste seizoenen.
Nog zo'n serie waarvan we nu al weten dat het te lang doorgaat omdat het is gebaseerd op een uitgebreide collectie stripboeken: The Walking Dead. De tweede helft van seizoen vier was zo saai dat ik overweeg te stoppen met de zombieserie, voordat mijn goede herinneringen worden vertroebeld door uitmelktoestanden. Niet alle tv-/filmconcepten verdienen een lange serie, of überhaupt een serie. The Hobbit bijvoorbeeld, gebaseerd op een enkel boek van driehonderd pagina's, wordt as we speak uitgemolken tot een trilogie. De spirituele voorganger, de Lord of the Rings-serie, was tenminste nog gebaseerd op meer dan één boek.
Van House of Cards, dat een briljant eerste seizoen kende en een onmiskenbaar minder goed tweede seizoen, wordt al gezegd dat het een jumping the shark-moment heeft gehad. Vice-president Francis Underwood (Kevin Spacey) was in het tweede seizoen totaal ongeloofwaardig in de ogen van sommige kritische kijkers. Zo snel kan het gaan. Van het ene op het andere moment is een serie een van de beste ooit gemaakt plotseling een uitgemolken (en door critici uitgekotst) concept dat zo snel mogelijk van de buis moet verdwijnen. Laat het een waarschuwing aan tv-makers én fans zijn: meestal is het beter als een serie op tijd stopt.