De globalisering van de voedselmarkt wordt door boeren in vreugde onthaald, immers valt er meer te verdienen als de vraag naar producten als quinoa of boter toeneemt. Maar de globalisering van de voedselketen heeft ook een aantal nadelen. Zo worden sommige producten ineens héél erg veel duurder of schommelen prijzen zo snel dat boeren in de problemen komen. Ook de overdreven bureaucratisering afgedwongen vanuit Den Haag of Brussel draagt bij aan hogere prijzen.
Zo kampt
de inheemse bevolking van Bolivia met tekorten aan quinoa, dat goedje wordt namelijk geëxporteerd naar rijke westerse landen waar moralistische GroenLinks-yuppen het opkopen 'omdat het zo gezond is'. Ondertussen zitten de armen in Bolivia zonder het voedsel dat wordt verbouwd in hun eigen land! Die moeten dan maar noodles gaan importeren uit China of zo. In het Zuid-Amerikaanse land produceerden ze in 2012 zo'n 44 ton quinoa en nadat een aantal yuppen een online hype startten steeg de export razendsnel van 8.000 ton naar 26.000 ton!
Maar ook in Nederland zien we effecten van het globaliseren van de voedselketen, zo wordt boter flink duurder nu de Chinezen zich massaal mengen in de Nederlandse voedselindustrie. In Friesland openden ze onlangs een fabriek waarmee kapitaalkrachtige Chinezen 'onze melkproducten' opkopen, die dan vervolgens naar het thuisland worden geëxporteerd. De boeren zijn blij, die zien hun melk- en boterprijzen stijgen, maar de Nederlandse burger, die afhankelijk is van de boeren,
geniet er stukken minder van.Maar behalve de internationale vraag voor 'lokale producten' zoals boter en quinoa zijn uiteraard veel meer factoren relevant voor de prijsstijgingen en dalingen. In het geval van 'ons boter'
neemt de productie steeds verder af. Gevoed door bizarre eisen vanuit Den Haag en de klimaatpolder, is het houden van rund steeds duurder geworden. Zo
stijgen de prijzen voor verschillende zuivelproducten omdat de omvang in productie afneemt.
En veel boeren kampen dan ook met de bureaucratie en de impact daarvan op hun bedrijfsvoering. Denk aan de emissierechten. Overigens
noteerde de boterprijs afgelopen maanden een dieptepunt, maar was het dieptepunt wél hoger dan twee jaar geleden, hiermee lijken zuivelproducten de stijgende lijn vast te houden. Hartstikke mooi natuurlijk voor de veehouderij, maar de combinatie van overtollige bureaucratie en geglobaliseerde markten dragen wel degelijk bij aan hogere voedselprijzen in Nederland en dat is jammer.