GroenLinks: "De wet geldt niet, zolang je maar gelijk hebt"

Als je doel het algemene nut beoogt, mag je dan in het nastreven daarvan de wet overtreden? GroenLinks kent het antwoord. Ja, dat mag.

Tijdens de eerste termijn van de behandeling van het Belastingplan 2012, die gister in de Kamer plaats had, kondigde VVD-er Mathijs Huizing - zoals al eerder aangekondigd in de media - zijn voornemen aan om een motie of amendement in te dienen om Algemeen Nut Beogende Instellingen (ANBI's) die de wet overtreden vanuit hun ANBI-filosofie de zeer lucratieve ANBI-status voor vijf jaar te ontnemen. Prachtig voorstel, zo zou toch iedereen moeten vinden. De wet overtreden mag immers niet, maar dat ook nog eens doen op kosten van de belastingbetaler is van de zotte. Toch niet.

"[Het] hoort toch bij het actievoeren dat je soms een beetje over de wettelijke streep heengaat," aldus het antwoord van GroenLinks Kamerlid Braakhuis op het voorstel van Huizing. Om mij onduidelijke redenen was DDS de enige die aan dit bizarre citaat aandacht besteed heeft. Want meneer Braakhuis stelt hier nogal wat. En de toon waarop hij de uitspraak doet laat weinig aan de verbeelding over: Braakhuis poneert hier overduidelijk een waarheid die als een huis staat in zijn eigen denken -  en dat van zijn partij en politieke stroming. Hoe kan het toch dat de linkse denkwereld zo hardnekkig volhardt in het rechtvaardigen van dit 'grijze gebied' in de rechtstaat, die zij anders zo hoog in het vaandel heeft?

Er wordt wel eens verwezen naar de ontstaansgeschiedenis van de linkerzijde van het spectrum. Zij zou uit burgerlijke ongehoorzaamheid zijn grootgeworden. Een historisch onzinnig argument, aangezien het protesteren tegen de heersende norm niet impliceert dat daarmee de wet overtreden moet worden. De geschiedenisboeken zijn dan ook allerminst gevuld met kleurrijke wetsovertredingen, maar wel met 'beschaafde' protesten en stakingen. Met deze beschaving in protest werd pas de voeten getreden in de jaren zestig en zeventig, dus met 'ontstaansgeschiedenis' heeft dat weinig meer van doen. 

Nee, de werkelijke herkomst van dit diepe geloof in het nut van wetsovertreding is even eenvoudig als schokkend: men vindt nou eenmaal dat de linkse protestbewegingen onomstotelijk gelijk hebben. En bij gelijk geldt de wet niet. De discutabele verhouding die linkse protestbewegingen van allerlei pluimage sedert de jaren zestig kennen met de grenzen van het Nederlandse rechtssysteem wordt nooit door de partijen aan die zijde van het spectrum aan de kaak gesteld. Sterker nog, als er in Den Haag gesproken wordt over deze verhouding schieten zij volautomatisch in de verdediging. Deze houding maakt een politiek debat totaal onmogelijk. En al komt het voorstel van Huizing in de huidige politieke samenstelling gewoon doorheen; het ontbreken van dit debat is buitengewoon jammer.

Foto: boston.com