PVV Limburg is een bende. Geert Wilders zal moeten ingrijpen om de rust te laten terugkeren.
Over fractievoorzitter Laurence Stassen van PVV Limburg valt het nodige te melden. Ze overtrad Europese regels, kostte de partij een zetel in het Europarlement en regeert de Limburgse fractie volgens het principe: "nooit aanwezig, wel alles beslissen". Daaraan kunnen we toevoegen dat ze belangrijke informatie achterhoudt voor haar fractie. Zo meldde ze niet dat er een zwaarwegend negatief advies was binnengekomen over de aanstelling van Statenleden Michael Heemels en Cor Bosman als fractiemedewerkers. Dat zit zo: een Statenlid krijgt middelen toegewezen om hulp in te huren omdat het niet mogelijk wordt geacht het werk als Statenlid in je eentje bol te werken. Heemels en Bosman huurden in feite zichzelf in, wat de stelling onderuit haalt dat je het werk niet in je eentje kunt doen. De partij won advies in, en, verrassing: zowel 'Den Haag' als de griffie vonden het niet zo'n goed idee. Stassen vond het niet de moeite waard dit te melden bij haar toen nog tienkoppige fractie. Inmiddels zijn er twee vertrokken, en zou er volgens dagblad De Limburger nog iemand twijfelen over zijn lidmaatschap van de fractie.
Momenteel praat politiek Limburg over de affaire-Bosman. Cor Bosman was Statenlid voor de PVV, totdat hij een kandidaat-PvdA-collega uitmaakte voor "uitgekost stuk halalvlees, gemaakt van Turks varken". Of nou ja, eigenlijk nádat hij dat deed. Want de mail is al in januari 2011 verzonden, pas in december 2011 werd het een probleem. Niet vanwege de strekking, maar omdat de mail uitlekte naar De Limburger. Nee, een sterk staaltje damage control zou ik het niet direct willen noemen. De aanstichter van de uiteindelijke rel was Harm Uringa, die in juli 2011 al uit de PVV-fractie stapte, ongeveer gelijktijdig met Kamerlid Roland van Vliet. Van Vliet liet zijn zetel achter, Uringa nam hem mee. In november reed Laurence Stassen een strontkar uit over Uringa's voortuin, wat de Limburger niet over zijn kant liet gaan. Hij overhandigde pijnlijke interne informatie aan de provinciale krant. Een rel was geboren. Afgelopen vrijdag vergaderden de Limburgse Staten over de kwestie. Terecht? Ik heb er mijn bedenkingen bij. Bosman heeft zijn eigen zetel en mag daarmee doen wat hij wil. PVV idem dito. Toch is de verklaring van Uringa een interessante. Hij ging dieper in op zijn visie achteraf op de PVV.
"De PVV is mijns inziens geen racistische of fascistische partij. De PVV is mijns inziens wel een partij die niet bereid en/of in staat is om de verkeerde mensen buiten de deur te houden. De PVV is mijns inziens wel een partij die in geval van interne excessen niet bereid en/of in staat is om tijdig en adequaat in te grijpen. De PVV is mijns inziens wel een partij die met betrekking tot de interne gang van zaken te veel volksvertegenwoordigers heeft die slechts de rol van passieve toeschouwer vervullen. De PVV is mijns inziens wel een partij die niet met kritische en assertieve eigen volksvertegenwoordigers kan omgaan."
De analyse is bijzonder pijnlijk voor Laurence Stassen. De assertievelingen in de fractie worden de nek om gedraaid en de passievelingen kunnen blijven zitten, uiteraard tegen een meer dan behoorlijke vergoeding. Als melange is dit een zeer ongezonde combinatie. Eilandvorming in de PVV-fractie is het gevolg. Michael Heemels is de enige die Laurence Stassen onvoorwaardelijk steunt, maar moet ook wel: hij raakte verdrietig genoeg zijn baan kwijt omdat hij volksvertegenwoordiger werd voor de PVV. Taferelen waar ik mij als Nederlander diep voor schaam. Het is begrijpelijk dat Heemels het Statenlidmaatschap deels als een financiële kwestie ziet, want iedereen moet een hypotheek betalen en zijn kinderen voeden.
Geert Wilders had in het voorjaar al aangekondigd de neuzen weer dezelfde kant op te zetten in de Limburgse fractie. Dat is toen om onduidelijke redenen niet gebeurd. Het wordt tijd dat hij dit alsnog doet. De partij kan het zich niet veroorloven om uitgerekend in 'thuisstaat' Limburg een wanprestatie te leveren. In dat geval zullen de provinciale taferelen landelijke gevolgen hebben. En dat zou heel, héél zuur zijn voor de huidige coalitie.