Triest: vervolgde christenen ook hier niet veilig, ontvangen overal doodsbedreigingen van 'landgenoten'

Het moge duidelijk zijn: het gros van de mensen dat helemaal naar Nederland afreist heeft hier weinig te zoeken. Natuurlijk, er zitten mensen tussen die thuis niet veilig waren. Absoluut. Maar is het voor de doorsnee Syriër of Irakees niet veilig in een land als Turkije of Jordanië? Natuurlijk wel. Er is dan ook geen excuus om hier, illegaal, te komen met het excuus dat je vluchteling bent. Dat je hierheen wilt oké, maar zeg dan gewoon dat je hierheen wilt om economische redenen. Misschien valt er dan wat te regelen, als je vaardigheden hebt waarmee je wat aan een land toevoegt.

Het gaat hier echter niet om die 'doorsnee' mensen. Het klinkt onvoorstelbaar, maar tot enkele jaren geleden kende met name Syrië een bloeiende christelijke gemeenschap, die relatief goed geaccepteerd werd in de samenleving daar. Helaas heeft de burgeroorlog bij veel mensen hun ware aard naar buiten gebracht, waardoor deze landen al snel levensgevaarlijk werden, nog voordat ze dat voor het gros van de bevolking werden. Het ergste is nog wel dat buurlanden vaak niet veel beter zijn: Turkije bijvoorbeeld wordt onder leiding van Erdoğan met de dag islamistischer, waardoor je dat land als gevluchte christen maar beter snel kunt doorkruisen.

Dus ja: die mensen hebben wel degelijk het recht om hier veiligheid te zoeken: een alternatief in de eigen regio hebben ze helaas niet. Wij blijken hier in Europa echter waardeloze gastheren te zijn voor échte vluchtelingen. Doodsbedreigingen aan het adres van christenen en niet-moslims in het algemeen zijn aan de orde van de dag in vluchtelingenkampen. De mensen die echter het sterkst voor hun leven moeten vrezen zijn de 'nieuwe christenen' - zij die zich vanuit de islam tot christen bekeerd hebben. Dit is volgens de sharia-wetgeving zo ongeveer de ergste zonde die een mens kan begaan: iemand die als niet-moslim geboren wordt weet misschien niet beter, maar hij die de islam de rug toekeert verdient niets anders dan een langzame en pijnlijke dood.

Onder hen zijn ook veel mensen die zich al langer aangetrokken voelden tot het christendom, maar dat pas nu, in de gewaande veiligheid van Europa, openbaar maken. Zo ook een Koerd die thuis in Irak in het geheim een kerk leidde, en dacht daar nu wel openlijk over te kunnen spreken. Hij kwam echter terecht in de beruchte jungle van Calais, waar hij hoopte aansluiting te kunnen vinden bij andere Koerden. Toen zij hoorden dat hij christelijk was, achtten ze hem echter geen blik meer waard:

Waarop de man het enige zinvolle antwoord gaf:

Maar daar hadden de mannen dus geen boodschap aan. Hij werd met de dood bedreigd, zijn tent werd in brand gezet en hij ontvluchtte de jungle tenauwernood met zijn leven.

Het ergste is dat dit soort verhalen niet op zichzelf staan. Nee, dit is aan de orde van de dag in het Europa dat zegt op te komen voor vluchtelingen, maar te blind is om te zien wie hier écht hulp nodig hebben en wie hier maar komt om te profiteren en om anderen het leven zuur te maken. Is het verschil nou echt zo lastig te zien?