April 2012. Twee jongens van 19 jaar overvallen juwelier Ruud Stratmann in Den Haag. De situatie loopt gigantisch uit de hand, Stratmann overleeft het niet. De daders gaan ondertussen met een lage straf de bak in.
Het komt vaak voor. Jonge jongens die op het criminele pad belanden en misdaden begaan die anderen het leven kosten. Bij minderjarige jongens is het rechtspreken lastig voor een rechter. Maar zelfs bij jongens van 19 jaar die een moord op hun geweten hebben, worstelt de rechter met de leeftijd van de daders.
Dat werd gisteren weer duidelijk in de zaak tegen de overvallers van Ruud Stratmann. Sandro G. en Ziya B., beide negentien jaar oud tijdens de overval. De twee jongens waren een tijd op de vlucht, maar uiteindelijk kreeg Herman Dad ze te pakken. In eerste instantie werden deze twee tot gevangenisstraffen van 11 en 13 jaar veroordeeld. Straffen die je rustig als laag kunt bestempelen voor het overhoop schieten van een onschuldige juwelier. En waarvoor? Voor een paar gouden ringen, armbanden en dure horloges.
Zes jaar
Beide heren gingen echter in hoger beroep en dat loont blijkbaar. Gisteren deed het Gerechtshof uitspraak en verlaagde beide straffen met drie jaar. Acht en tien jaar blijven dus over. Trek daar één derde vanaf wegens goed gedrag in de gevangenis en beide heren staan na pakweg zes jaar weer op straat. Voor zo'n laffe overval vind ik dat een triest lage straf.
De overweging van het Gerechtshof was aldus: "De jeugdige leeftijd van de twee veroordeelde verdachten en hun geestelijke onvolgroeidheid zijn belangrijke redenen voor het opleggen van lagere straffen dan geëist." Juist ja! Dus als je negentien bent, meerderjarig in dit land, mag stemmen, een eigen partij oprichten(!), autorijden en blijkbaar ook al een pistool kunt bemachtigen, dan ben je toch nog onvolgroeid genoeg om een lagere straf te krijgen. Dat is de omgekeerde wereld.
Executeren
Als je zo stoer bent om met een doorgeladen pistool een juwelierszaak te overvallen en vervolgens de juwelier te executeren, dan ben je mijns inziens oud genoeg om ook te boeten voor die daden. Extra wrang is natuurlijk nog dat beide heren lang op de vlucht waren voor de politie en de gevolgen van hun daad. Ze beseften drommels goed wat ze hadden gedaan. Misschien was het niet bedoeld en liep alles uit de hand, maar wie met een doorgeladen pistool een juwelierszaak overvalt, neemt het risico dat dat heel verkeerd afloopt.
De rechtspraak verliest op deze manier toch een stukje geloofwaardigheid. Mijn collega Bart schreef vanmorgen al een
artikel als reactie op deze uitspraak van de rechter. Ook de weduwe van Ruud Stratmann reageerde. Ik kan haar wel volgen:
Na de uitspraak door de rechtbank zei Els al dat ze liever hogere straffen had gezien. 'Voor je rechtsgevoel is dit natuurlijk waardeloos', zegt ze nu. 'Het is ook een waardeloos signaal naar crimineel Nederland. 'Ga maar in hoger beroep, dan wordt het vanzelf een lagere straf.' Het is echt zwaar waardeloos, ik kan er niks anders van maken.' Na de uitspraak volgden tranen en diepe zuchten van onbegrip. Maar eenmaal buiten de rechtszaal, lijkt Els haar strijdlust weer te hebben herwonnen. 'Ik ben niet van plan dit heel erg te laten knagen', zegt ze. 'Wat knaagt is het verlies van Ruud, dat zal mijn leven wel zo blijven. ''Aan die gasten ga ik echt zo weinig mogelijk aandacht besteden', zegt ze. Als ze het Paleis van Justitie uitstapt, wil ze dat achter zich laten. 'Wat mij betreft wel, ja. Ik heb het wel gezien hier.'
Els heeft levenslang. Ruud Stratmann kan het nooit meer navertellen. En Sandro G. en Ziya B.? Zij lopen over een paar jaar weer vrij rond. De rechtspraak in Nederland heeft gisteren wederom een enorme deuk opgelopen. Gerechtigheid heeft verloren. Iets anders kan ik er niet van maken.
U kunt mij volgen op Twitter onder de naam @MeijerHerman. Kijkt u ook eens op mijn site. 
