Gemeenschap met een minderjarige bruid: 100% halal

Ooit, toen levens korter waren, vrouwen minder rechten hadden en kroost baren volgens de meeste mannen hun belangrijkste taak vormde, was het kinderhuwelijk een vrij gewoon fenomeen in het Westen. Vandaag komt het echter niet meer voor in onze streken. Waar mannen nog wel losgaan op jeugdige bruiden is onder meer in hindoe- en moslimlanden. En deze hebben - in tegenstelling tot het Oude Westen - theologische handvaten voor hun tradities.

Handvaten die niet gewonnen worden uit het eindeloos zeven van religieuze teksten totdat het gewenste resultaat overblijft. Nee, beide religies bevatten relatief simpele wetten die het toestaan. Aangezien die wetten tijdloos zijn, kan men naar willekeur doorgaan met de horrorpraktijk. Dat terwijl het Westen deze allang in het stenentijdperk heeft achtergelaten, zonder daarbij geweld te doen aan haar Bijbelse wortels. Hoewel dit voor sommige lezers gesneden koek is, wil ik een stap verder gaan door te beweren dat de Islam zelfs gemeenschap toestaat met een bruid die nog niet eens menstrueert.

Dilemma: u voelt ergens aan uw water dat het kinderhuwelijk wel degelijk met de islam te maken heeft, maar de vriendelijke moslim op het werk beweert bij hoog en bij laag dat dit niet juist is. Hoe komt u uit deze patstelling? Het antwoord ligt, zoals altijd met religie, in de theologische bronnen. En die bronnen zijn lang niet zo vaag en onduidelijk als velen willen doen geloven, opdat hun relativistische wereldbeeld overeind blijft.

Muhammad had zijn huwelijksnacht met Aisha toen ze 9 was
Het antwoord van Westerse moslims is vaak dat het kinderhuwelijk normaal was in de tijd van hun profeet Muhammad en derhalve in een historische context begrepen moet worden. Een kind van 9 menstrueert normaal gesproken echter nog niet. De vraag is dan of gemeenschap met vooralsnog onvruchtbare kinderen ook normaal was. Maar nog belangrijker: Muhammad is het tijdloze morele voorbeeld voor alle moslims. Hij is letterlijk de beste man die ooit leefde en derhalve, meer dan welke man dan ook, het navolgen waard. Om die reden zou het voor iedere kinderhuwelijk-afwijzende moslim onverteerbaar moeten zijn dat zijn utopische morele voorbeeld, de laatste profeet van God, ooit gemeenschap met een kind zou hebben, ongeacht de tijd en plaats.

Een ander argument van westerse moslims is geboren uit juist die schaamte en behelst dat Aisha op het moment van trouwen helemaal geen 9 was maar 18 (wat een toeval) of zelfs nog ouder dan dat. Helaas is deze theorie gebaseerd op flinterdun bewijs dat niet overeind kan staan tegen een batterij aan Soennitische getuigenissen over de minderjarigheid van Aisha (Muhammads meest geliefde bruid).

Dan is er nog de vraag of een dergelijk huwelijk gedwongen kan plaatsvinden of dat toestemming van het bruidje zelf nodig is. Mijn standpunt is dat de islamitische wetgeving ziet op de eis dat een ‘reeds menstruerende bruid’ haar instemming moet geven, maar dat een minderjarig kind zonder haar toestemming in huwelijk weggegeven kan worden door haar voogd (“wali” in het Arabisch), zoals dit ook gebeurde met Aisha.

De Koran staat het ook toe
Weinig mensen weten dat de Koran deze praktijk uit het leven van Muhammad onderstreept. Dit is althans de orthodoxe interpretatie van het ‘eeuwige woord van Allah’. Dat kan haast niet anders want de profeet deed het zelf, door te trouwen met Aisha, en heeft het zijn volgelingen nooit verboden. Het gaat te ver om de theologische onderbouwing hier helemaal uit te diepen, maar ik kan u wel de drie Ayah uit de Koran geven waarop deze 1400 jaar oude doctrine is gestoeld. Voor een uitdieping van alle argumenten en bronvermeldingen verwijs ik u naar het hoofdartikel. Als u meer van de audiovisuele informatie bent, kunt u de video van Deo Volente NL er op nazien.

Leest u hoofdstuk 2 vers 228 van de Koran, gevolgd door hoofdstuk 33 vers 49 en sluit af met hoofdstuk 65 vers 4. U zult daarin kortgezegd aantreffen dat scheidende vrouwen een wachtperiode van drie menstruatiecyclussen in acht moeten nemen, alvorens zij mogen hertrouwen, maar dat deze wachtperiode niet nodig is zolang er nog geen gemeenschap heeft plaatsgevonden. In het laatste vers staat dat vrouwen die nog niet menstrueren wel een wachtperiode hebben, hetgeen gemeenschap met hen mogelijk maakt. Dit is de doctrine van orthodoxe geleerden sinds het ontstaan van de Islam. 

Orthodoxe soennitische geleerden, zoals “haat-imam” Haitham Al Haddad, zullen deze doctrine zonder meer onderschrijven, zoals bijvoorbeeld in deze video waarin hij het kinderhuwelijk onderstreept met de uitspraak: “hoe jonger hoe beter”. De bronnen die ik gebruik staan dan ook gegarandeerd bij hen in de boekenkast en bedienen alle stromingen van het soennisme in meer of mindere mate. Niet-geleerde moslims echter, zoals Ali B. en Arnoud van Doorn, zullen deze doctrine verwerpen op basis van hun eigen gevoel voor rechtvaardigheid en diplomatie. Gelukkig, zullen we maar zeggen! 

Echter, wat een moslim doet en nalaat hoeft natuurlijk niet overeen te komen met zijn religie. Dit is een onderscheid waarop men - in naam der waarheidsvinding - moet blijven hameren. Islam en moslims zijn geen inwisselbare termen. Dit besef lijkt inmiddels te zijn geland met betrekking tot negatieve moslimzaken die niet islamitisch zijn. Het wordt echter hoog tijd consequent te worden en hetzelfde toe te passen op negatieve moslimzaken die wél islamitisch zijn.