Vaak en door velen wordt de laatste jaren de noodklok geluid over de islamisering van Nederland. Gescheiden loketten in moskeeën, kerstbomen die worden weggehaald en ga zo maar door. Ook misstanden op islamitische scholen worden vaak genoeg aan de kaak gesteld. Zo wordt er daar nogal wat anti-westerse propaganda verkondigd.
Nee, dan de christelijke scholen. De teneur daarover is doorgaans dat er daar inderdaad weleens een leraar wordt ontslagen wegens zijn geaardheid, maar dat dat in het niet valt bij wat er allemaal op islamitische scholen gebeurt en de dat kwaliteit van het onderwijs er bovendien doorgaans prima is.
Wat kinderboekenschrijfster Anna van Praag vandaag in de Volkskrant uit de doeken doet, is echter verre van prima. Ik citeer uitvoerig:
Er is in Nederland een prachtige traditie van schoolboeken waarbij regelmatig met schrijvers wordt samengewerkt. Laatst kreeg ik weer zon opdracht, en ik begon er vol plezier aan. Maar toen viel mijn oog op iets wat ik al honderd keer was tegengekomen, en ineens dacht ik: wat staat daar nou, echt?
Het was een lijst. Zoals altijd gaan dit soort lesboeken naar zo veel mogelijk scholen: zowel openbaar als christelijk. En daarom hadden ze er veertien gevoeligheden voor protestants-christelijke scholen aan toegevoegd, waar wij als schrijvers rekening mee dienden te houden. Ik citeer er vijf:
* Kermis, carnaval, circus, disco: kán als verduidelijking van de les-inhoud, maar verheerlijk het niet. (Laat het kind dat niet meegaat of meemag bijvoorbeeld niet het sufferdje zijn.)
* Geen discutabele theorieën zoals evolutie, horoscopen, waarzeggen, magie.
* Het uitleggen van tovenarij, spoken, kabouters et cetera. Kán, maar alleen ter ondersteuning van lesinhoud. Ga uit van de realiteit, gebruik deze onderwerpen niet om een tekst smeuïger of spannender te maken. Leg altijd (in de handleiding) uit dat bijvoorbeeld tovenarij niet echt is, niet bestaat.
* Geen aantasting van het ouderlijk gezag.
* Echtscheidingen worden inmiddels breder geaccepteerd, homoseksuelen ook. Maar voor een tweede keer trouwen of het homohuwelijk liggen wel erg gevoelig. Vermijd deze onderwerpen.
Ik kan mij goed voorstellen dat het land (terecht) te klein zou zijn als zo'n lijst zou opduiken voor islamitische scholen. Tot op heden lijkt deze lijst echter (ten onrechte) nog weinig ophef te veroorzaken.
Waarom die ophef er wel zou moeten zijn? Kinderen moeten zo vrij mogelijk onderwijs krijgen. Juist daar moeten zij worden gevormd tot rationele, autonome burgers die hun leven later zelfstandig vorm kunnen geven. Zo'n hedendaagse impliciete Index librorum prohibitorum staat daaraan meer dan in de weg.