Gaat het teveel over de PVV?

Een geërgerde opmerking van Bolkestein in De Volkskrant gisteren: "Overigens ben ik van mening dat de PVV veel te veel aandacht krijgt doordat het incidentalisme niet alleen in de politiek maar ook in de media hoogtij viert."

Een klein zinnetje, haast tussen neus en lippen door geschreven, in een brief waarin verder vooral De Volkskrant werd afgemaakt. Een brief die ten slotte toch eindigde met het - gelet op het voorgaande - bevreemdende naschrift "Ik vind De Volkskrant nog steeds de beste krant van Nederland."

Volgens Bolkestein geeft dus 'zelfs' de beste krant van Nederland 'teveel' aandacht aan de PVV. Hoe dat zo komt, heeft me dunkt weinig te maken met de politieke voorkeur van zo'n krant zelf, maar meer met wat Nederlanders graag willen lezen.

Let wel: ik heb het niet over de toon van de berichtgeving, maar de onderwerpkeuze. Natuurlijk schrijft de Volkskrant anders over de PVV dan de Telegraaf. Of om de discussie naar de meer uitgesproken online wereld te plaatsen: Joop.nl of zelfs deze prachtige website, De Dagelijkse Standaard.

Maar of het nu de Volkskrant, de Telegraaf, Joop.nl of DDS is, allemaal schrijven ze met grote regelmaat over de PVV. Dat is niet omdat het 'incidentalisme' hoogtij viert onder de personeelsbestanden van deze media-ondernemingen, maar vanwege de leesvoorkeuren van gewone Nederlanders. En wat doen Nederlanders, seculier, christen of moslim, links of rechts, jong of oud, hoog- of laagopgeleid nu allemaal graag? Naast zeiken over het weer praat bijna iedereen nu eenmaal graag en veel over de PVV, Geert Wilders en zijn voorgestelde maatregelen als knieschoten, kopvoddentaxen, Polenmeldpunten.

Het aantrekkelijke aan de PVV is ook dat het een partij is die er zelden doekjes om windt. Uitzetten, verbieden, verplicht maken, verlaten en natuurlijk wat opzienbarende veranderingen aan de Grondwet voorstellen. Het zijn geen plannen waar een mens makkelijk neutraal over blijft; men kan er niet zoveel aan doen maar móét er een mening over hebben, voor óf tegen. Het is lastig om je schouders op te halen voor de uitspraken en voorstellen van de PVV. En dus wordt op verjaardagen, familiebezoekjes, cafédiscussies en uiteraard op de werkvloer driftig gediscussieerd over die ene partij van die geblondeerde meneer uit Venlo.

Ik zie daar persoonlijk niet zoveel kwaads in: het zijn wellicht gek genoeg dit soort onderwerpen die ons als Nederlanders binden. Of je nu in Den Haag, Friesland of Almere een gesprek over politiek wilt aanknopen met iemand; je zal in iedere windhoek een ander dialect te horen krijgen, maar de gepolariseerde meningen over de PVV vind je overal. De kranten zijn op dat punt een prachtige afspiegeling van de Nederlandse volksgeest.

Viert daardoor het incidentalisme 'hoogtij' in politiek en media? Nou, in ieder geval niet meer dan in de samenleving. En tenzij u dus een elitaire paternalistische krant wil die u wel eventjes gaat heropvoeden, lijkt me de huidige situatie precies goed.