Zeven leden van de G8 willen dat Europa de economie gaat 'stimuleren' om een mogelijke recessie tegen te gaan. Voorlopig houdt Duitsland - dat op bezuinigingen aandringt - stand.
De G8-top lijkt dit jaar een wat merkwaardige vergadering te zijn geworden. Waar Duitse bondskanselier Angela Merkel vorig jaar nog de steun had van haar Franse evenknie, stond ze dit keer zowaar geheel alleen.
De Financial Times bericht namelijk dat de andere aanwezigen er bij haar op aandrongen om plannen goed te keuren die erop gericht zouden zijn om de economie 'te stimuleren'. De ideeën zijn blijkbaar vooral afkomstig van Barack Obama en natuurlijk David Cameron; geen van beide representanten van landen die de euro gebruiken.
Ms Merkel has resisted efforts by other G8 leaders to push the eurozone to do more to stimulate growth, according to officials familiar with the meeting.
Barack Obama and David Cameron met on Saturday morning in the gym of the US presidents country retreat and agreed that European institutions such as the European Central Bank needed to do more to boost the blocs faltering economy.
Cameron liet achteraf het volgende weten:
Why meetings like this matter is that eurozone countries can hear from countries outside the Eurozone whose economies are affected: obviously Britain, but also America, Japan, Canada."
De Italiaanse minister-president Mario Monti gaf aan het eens te zijn met Frankrijk, Amerika en Engeland:
In an interview with CNN to be broadcast on Sunday morning, Mr Monti said: We link back to the notion of demand I think we should regard it more positively than the most conservative European authorities do.
Deze ontwikkelingen zijn bijzonder zorgwekkend. De overige regerlingsleiders maken zich duidelijk ernstig zorgen. Men wil dat er meer, niet minder wordt uitgegeven. Ja, ja, we moeten de economie 'stimuleren'.
Omdat dat zo goed heeft gewerkt in Amerika, weet u wel.
Het is te hopen dat Merkel haar rug recht blijft houden. Als ze werkelijk een Duitse versie van Margaret Thatcher wil zijn moet ze duidelijk maken aan haar gesprekspartners dat Duitsland al meer dan genoeg heeft gedaan, en dat het nu aan de zuidelijke landen zelf is om hun financiën op orde te krijgen. Doen ze dat niet, dan wacht hun toekomst zonder de euro.
