De Europese Unie was in de afgelopen jaren niet in staat om de Europese Unie voor te bereiden op een komende economische crisis. Brussel was tevens niet in staat de Schengenzone fatsoenlijk te verdedigen tegen massale immigratiestromen en als klap op de vuurpijl kregen ondernemers, ZZP'ers én multinationals de verschrikkelijke
EU-privacywetgeving op hun dak. Natuurlijk zijn er ook positieve kanten te noemen aan het leiderschap van Juncker, maar op de grote onderwerpen die er toe doen zoals economie. veiligheid en strategie was de spoeling bijzonder dun. Dat de voorzitter van de Europese Commissie alle normale fatsoensnormen aan zich voorbij lijkt te doen gaan is dan één ding. Maar combineer deze feiten met de traagheid en (in)effectiviteit van het bestuur en je krijgt een Europese Unie zo wankel als de voorzitter zelf.
De ophef waarop ook Ollongren gedwongen werd te reageren ontstond toen Juncker
tijdens een EU-top wild door de haren van één van zijn vrouwelijke medewerkers roeide en het stempel MeToo over hem heen kreeg. Toen Viktor Orbán tijdens een overleg in Letland een klap in zijn gezicht kreeg en dictator genoemd werd zweeg Ollongren natuurlijk. Maar nu het een dame betreft is het politiek correct om te reageren en dus waagt ze haar kans. Jammer dat ze het er zo slapjes van af brengt. Ze had ook de eerdere incidenten kunnen meewegen, maar deed dit niet. Natuurlijk angstvallig het EU-leiderschap in het openbaar af te vallen en die felbegeerde subsidiebanen in Brussel mis te lopen.