EU wil de ontwikkeling van de blockchain bevorderen. Ja, natuurlijk
Nou wordt ie mooi. Mariya Gabriel, de Europese Commissaris voor Digitale Economie en Samenleving, heeft zopas aangegeven dat de EU zich wel degelijk inzet voor de ontwikkeling van de blockchain. En daar hebben ze natuurlijk een regelgevingskader voor nodig. Want de bemoeizucht van supranationale inefficiënte instanties is wat de blockchain echt nodig heeft! Of niet? Ach, ze zullen het nooit leren.
Haar verneukeratieve uitspraak deed Mariya Gabriel naar aanleiding van de aankondiging van INATBA. Nou moet je weten dat dit een afkorting is van ‘International Association of Trusted Blockchain Applications’. Trusted. Dat woord hoort bij de EU altijd argwaan op te wekken. Want wie zal bepalen welke Blockchain Applications al dan niet te vertrouwen zijn? Het Europa dat we met z’n allen blindelings mogen vertrouwen? Welnu: als de vis goedkoop is dan stinkt ze.
Maar volgens mevrouw Gabriel, vast geen afstammeling van de wereldberoemde aartsengel, wil INATBA vooral positieve zaken verwezenlijken. In haar speech steekt ze zelfs de loftrompet en durft ze het over vertrouwen te hebben:
“In today's economy, however, there is less and less time to build trust in the way it happened in the past. To fight cancer, to balance renewable energy, to trace the authenticity of goods, actors must be able to trust one another without meeting face to face. How can we achieve this? Of course with the help of a blockchain!”
Verzoenende en mooie woorden. Maar het doel van INATBA is echter om normbepalende instanties en start-ups samen te brengen om zo de blockchain “mainstream” te maken. Of dat is toch wat er te lezen valt. Ja, echt: “mainstream”. Een hip woord, terwijl ze eigenlijk bedoelen dat ze met z’n allen opnieuw wat extra regels uit hopen te vinden. Want daar hebben we er nog niet genoeg van. Ik verzin dat overigens niet, want dat staat ook op de publieke propagandapagina van de Europese Commissie te lezen:
“INATBA aims to develop a framework that promotes public and private sector collaboration, regulatory convergence, legal predictability and ensures the system’s integrity and transparency.”
Kijk, de verwarring hoeft waarschijnlijk niet eens te verbazen. Het blijft nu eenmaal gaan om een organisatie waarbij de gemiddelde leeftijd 55 jaar is en dat doorspekt is met uitgebluste politieke ladelichters die nog even moeten wachten op een vet pensioen. Heerlijk representatief.
Maar goed. Uiteindelijk hebben ook blockchain-organisaties zoals Ripple en ConsenSys hun handtekening onder het initiatief geplaatst. En dat lijkt de EU dan ook te onderstrepen. Dat zou hen immers extra geloofwaardigheid geven. En dat kunnen ze daar goed gebruiken. Maar dat pakweg Bitcoin, met een marktaandeel van meer dan 50%, er in de verste verte niet te bespeuren viel? Daar wordt dan weer met geen woord over gerept. Te druk bezig met lastercampagnes, luidt het in de Brusselse wandelgangen.
What’s next?
Zullen grote organisaties de cryptomarkt claimen en zullen zij die ooit oprecht geloofden in een economie zonder tussenpersonen, in het vergeetboek raken?
Zullen aanbieders het voorbeeld van GMO Trading moeten volgen en zich allemaal netjes moeten aanmelden bij de nationale toezichthoudende overheden?
Zal men, naar voorbeeld van ene Napoleon, een register invoeren om vervolgens na te gaan wie men om belastingen kan vragen?
Of zullen regeltjes ervoor zorgen dat we ook echt geloven dat de cryptomarkt iets wist te veranderen, terwijl we eigenlijk gewoon in dienst blijven staan van de heersende klasse?
Wie zal het zeggen? Maar wanneer mevrouw Gabriel het woord vertrouwen op de lippen heeft, moeten we wel argwanend repliceren. Dat staat buiten kijf.
Lees ook