- Home
- EU landbouw beleid schoolvoorbeeld van niet functionerende Interne Markt
EU landbouw beleid schoolvoorbeeld van niet functionerende Interne Markt
Nergens gaat zoveel EU geld naartoe als naar landbouwsubsidies. Uiteraard met Frankrijk als onbetwiste koploper. Nu is het landbouwbeleid zo'n beetje de bakermat van de Europese Unie. Het boerenbedrijf wordt meer dan welke andere bedrijfstak onderworpen aan Europese regelgeving en subsidies. In mijn column van vandaag iets meer over deze idioterie.
Het is binnenkort afgelopen met uw vrijheid om uw eigen zaadjes te zaaien op eigen grond of volkstuin. Als het aan de EU ligt tenminste. Het verbod geldt voor particulieren om met zelf gewonnen zaad hun moestuin te onderhouden en voor kleine boeren om zaden te ruilen met collega´s. Het EU landbouwbeleid schiet werkelijk alle kanten op. En natuurlijk is Nederland weer eens het braafste jongetje van de klas. Een goed functionerende Interne Markt? Het is een regelrecht drama.
De Europese Rekenkamer stelt in een speciaal verslag dat er geen bewijs is voor 'toegevoegde waarde' van de subsidies voor voedselverwerkende bedrijven. Het leidt slechts tot oneerlijke concurrentie en geldverspilling:
"...the measure becomes a general subsidy to enterprises investing in food-processing - with the attendant risks of distortion of competition and waste of scarce public money."
En dat, terwijl het EU landbouw beleid juist pleit voor een 'groener en eerlijker' wetgeving. Het is één grote flop. Leest u maar even mee. Zomaar een paar recente voorbeelden van een hopeloos falende bureaucratie.
Volgens het bedrijvennetwerk van prominente kweek- en handelsbedrijven, Organic Seeds, wordt de concurrentie tussen de lidstaten in ernstige mate verstoord, omdat andere landen zich niks aantrekken van de uitgebreide regelgeving op dit gebied. Zegsman van Organic Seeds, de heer Buizer:
"Biologische telers in Nederland zijn gehouden aan de hoogste eisen voor zaaigoed en duurder uit dan hun collegas in de andere EU-lidstaten, die goedkoper gangbaar uitgangsmateriaal mogen gebruiken."
Nederland is een land van telers. Pootaardappel bedrijf HZPC is een van de grootste bedrijven op het gebied van poot- en zaaigoed; en wereldleider in de innovatieve zaadveredeling. Voor hen is het aan de laars lappen van regels door andere lidstaten uiteraard nadelig. De heer Testers is verkoopmanager daar. Hij zegt erover:
"Dat is volksverlakkerij. Hoewel het me eigenlijk niet eens om de omzet gaat. Het is een principekwestie. Veel producten worden nu als biologisch verkocht, terwijl ze niet uit biologisch uitgangsmateriaal zijn geteeld."
Wie in Nederland aan biologische teelt wil doen, krijgt veel strengere eisen opgelegd dan in de meeste andere EU landen. Op die manier wordt een ongelijk speelveld gecreëerd, waardoor de Nederlandse telers nadeel ondervinden. Het staat de lidstaten vrij om de eisen vast te stellen aan biologisch teeltmateriaal. Nederland is het enige land dat daaraan Categorie I eisen stelt. In andere landen bestaat die Categorie niet eens.
Volgens Buizer speelt de veredeling van rassen voor de biologische teelt ook een belangrijke rol in de verduurzaming van de land- en tuinbouw. Maar een brief die de sector al in 2010 stuurde aan toenmalig minister van landbouw Gerda Verburg, waarin werd aangedrongen op uniformering van de regels, is onbeantwoord gebleven. Op die manier schiet het dus niet zo op.
Maar niet alleen in de zaadveredeling functioneert de Interne Markt niet. Ook de kippeboeren worden geconfronteerd met oneerlijke concurrentie. Nu zijn er alweer Europese afspraken gemaakt met Oekraïne, terwijl we in Europa hebben afgesproken niet meer aan legbatterijen te doen. De afgelopen jaren hebben Nederlandse en Europese kippenboeren daarom fors geïnvesteerd in scharrelschuren, maar daar hebben ze in de Oekraïne nog nooit van gehoord. Eric Hubers van landbouworganisatie LTO is het dan ook een doorn in het oog dat er geen eerlijke concurrentie mogelijk is:
"Niemand is tegen vrije handel. Maar wel met dezelfde spelregels."
U leest het goed. Onze kippeboeren moeten fors investeren om misstanden tegen te gaan, maar de EC zet de deur wagenwijd open voor dier-onvriendelijke legbatterijen uit landen als India, VS, Argentinië en de Oekraïne. Het is weer van een onnavolgbare euro-logica die zijn weerga niet kent. En je zou verwachten dat onze brave christelijke moraalridders van het CDA aan de euro-bel trekken, maar nee, het zijn weer de jongens en meisjes van Ome Geert die wakker blijven en scherp het Nederlandse belang in de gaten houden. Maar zij houden zich ook niet onledig met zinloze verkiezingen tot Europees Ombudsman.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook