EO-directeur van God los
Ik heb op deze plek al eens vaker aandacht besteed aan de verwording van de Evangelische Omroep -- ooit een bastion van burgerlijk-bijbelse deugdzaamheid, nu een bolwerk van op de grachtengordel meedobberend provinciaal progressivisme. Ik dacht dat we het ergste zo langzamerhand wel gehad hadden, maar dat had ik dus mis.
Vandaag brengt de Volkskrant het bericht dat EO-directeur Henk Hagoort (tegenwoordig voorzitter van de raad van bestuur van de publieke omroep) naar het CDA-congres zal gaan om daar een stem uit te brengen tegen het regeerakkoord. Weet hij dan al wat er in dat akkoord staat? Nee, natuurlijk niet. Het gaat hem dan ook niet om de inhoud, maar om de sfeer die het ademt. Wat is dat dan voor sfeer, zult u zich afvragen. Extreemrechts? Anti-islam? Nee, nog veel erger:
De geur van nostalgie en de jaren 50-sfeer die uit de samenwerking spreekt, zint hem niet.
Mijn hemel, wat een grensoverschrijdende onnozelheid. De EO-directeur Hagoort heeft inmiddels blijkbaar zoveel Mediapark Kool Aid gedronken dat hij zonder nadenken burgerlijkheid en behoudzucht als negatieve kwalificaties gebruikt. Zijn ze bij de EO inmiddels echt helemaal van God los?
