Een goede analyse op de website van Elsevier, geschreven door Eric Vrijsen. Vrijsen legt uit waarom het CDA akkoord zal gaan met zowel het gedoog- als het regeerakkoord: de christendemocraten hebben simpelweg geen andere keuze. Ze móéten wel. Alleen zo kunnen ze hopen de partij te herbouwen en een politieke comeback te maken.
De geschiedenis wijst duidelijk uit dat het CDA zelfmoord pleegt door met links samen te werken, terwijl een rechtse coalitie deze partij vaak een paar zetels winst op levert:
Het CDA zat tot dusver vijf keer in een coalitie met de VVD, soms aangevuld met andere partijen als LPF of D66. Bij de verkiezingen die daarna werden gehouden in 1981, 1986, 1989, 2003 en 2006 behaalde het CDA een redelijk resultaat. Achtereenvolgens: -1, +9, +0, +1 en -3. Per saldo een winst van zes zetels.
Het CDA zat ook drie keer in een coalitie met de PvdA, soms ook met een aanvulling zoals de ChristenUnie. De verkiezingen die daarna werden gehouden in 1982, 1994 en 2010 waren desastreus voor het CDA: -3, -20 en -20. Bij elkaar een verlies van 43 zetels.
Wat natuurlijk neerkomt op 14 per keer.
Stelt u zich voor dat het CDA nu wéér met de PvdA zal regeren: historisch gezien zouden de christendemocraten dan bij de volgende verkiezingen op zeven (7!) zetels uitkomen. Dat zou het einde van deze partij betekenen. Zo simpel is het.
Aan de andere kant levert samenwerking met rechts het CDA vrijwel altijd winst op. Zeker in het huidige politieke landschap is het waarschijnlijk dat de christendemocraten er fors op vooruit zullen gaan als het kabinet Rutte-Verhagen volledig de rit uitzit.
Vrijsen heeft gelijk, het CDA congres en de fractie zullen dus ongetwijfeld akkoord gaan met de akkoorden die nu op tafel liggen: ze moeten wel, anders is hun geliefde partij gedoemd.