Energieakkoord nekt onze toekomst

Iedereen zou de brief goed moeten lezen, die door minister Henk Kamp op 9 januari 2015 naar de Tweede Kamer is gestuurd. De brief is een reactie op de “Monitor Duurzaam Nederland” die eind 2014 is gepubliceerd en over het energie-innovatiebeleid gaat. Deze monitor is een braaf en politiek correct stuk, waaraan de geur van de jaren 70 van de vorige eeuw hangt. In die jaren bestond er een groot geloof in de maakbaarheid van de maatschappij en in de albedil-overheid als grote roerganger.

Helaas schijnen oude tijden te herleven! De monitor wordt pas interessant als relatieve buitenstaanders aan het woord komen. Die zeggen dat het Haagse innovatiebeleid te veel korte termijnwerk is. Daar gaat ook onevenredig veel geld naar toe. Dientengevolge schiet er op de duur voor echte innovaties te weinig over.

In reactie hierop schrijft minister Kamp de Tweede Kamer dat het kabinet bij de verdeling van de middelen is uitgegaan van de EU-richtlijnen voor hernieuwbare energie per 2020 en 2023 en van het Energieakkoord. Zijn letterlijke tekst luidt verder: ”Een verschuiving van de middelen binnen het energieartikel waarbij extra middelen worden vrijgemaakt voor innovatie ten koste van de SDE+ (subsidieregeling Stimulering Duurzame Energieproductie) zou betekenen dat er onvoldoende budget overblijft voor het halen van de doelen voor 2020 en 2023. Dit zou betekenen dat het kabinet de afspraken uit het Energieakkoord zou schenden en mogelijk sancties van de Europese Commissie tegemoet kan zien...”

Geen geld voor investeringen
Als een bedrijf deze zelfde boodschap naar buiten brengt, dan is het voor iedereen wel duidelijk dat het op omvallen staat. Dan heeft dit bedrijf in de markt zo’n grote zeperd gescoord, dat het geen toekomst meer heeft. Hetzelfde is de minister overkomen en hij meldt zelf welke zeperd dat is: het Energieakkoord. De Nederlandse huishoudens moeten hem redden. Want die draaien op voor de tientallen miljarden subsidies voor de nutteloze windturbineparken, die volgens het Energieakkoord moeten worden gebouwd. Daarna is de portemonnee leeg; niet alleen van de huishoudens maar ook die van de minister. Met als gevolg dat er geen geld meer is voor de broodnodige investeringen in toekomstige ontwikkelingen.

Dat is ernstig, want wij leven in een super-turbulente tijd. Die turbulentie zorgt er voor dat onze toekomst zal worden bepaald door de uitvindingen (innovaties) die nog plaats moeten vinden. En niet door de verouderde en uitontwikkelde technieken van vandaag de dag, zoals windenergie uit windturbineparken. Zo staat het Energieakkoord (en het despotisme van de EU) de vooruitgang van dit land flink in de weg. De Tweede Kamer en de provinciale politici moeten ons bevrijden van dit overbodige blok aan ons been. Regeren met de rug naar de toekomst gekeerd, kan niet meer.

Aldus Pieter Lukkes.

Dit artikel stond eerder in de Leeuwarder Courant.

Voor mijn eerdere DDS-bijdragen zie hier.