En rond maar weer

Een korte rondgang langs de andere zorgenkindjes in de Eurozone laat zien dat het verval niet gestopt is - we hebben slechts een paar weken onze aandacht op andere zaken gericht. De door de Cyprus-oplossing gevreesde bankrun leek vorige week nog uitgebleven, maar komt langzamerhand toch op gang lijkt het.

 

Het is geen wonder dar spaarders in Zuid-Europa besloten hebben hun geld eens een tijdje elders te parkeren. Het is fijn dat de EU mooe beloften afgeeft, maar waarom wachten of ze die waar kan maken? In Zuid-Europa trekt men aan zijn stutten, en wie zou dat niet ook doen?

De Trojka heeft alweer een afvaardiging naar Athene gestuurd. Griekenland krijgt als het goed is aan het eind van deze maand weer een tranche van 2,6 miljard euro. Alleen, het lijkt de vereiste doelen niet te halen. De overheidsinkomsten liggen 9% lager dan geraamd (belastinginkomsten 7%), de werkloosheid is 28% en de jeugdwerkloosheid 58%. 2012 zag een economische krimp van 6%, alle geluiden vanuit Brussel, dat het beter gaan zal, ten spijt. (Sterk punt voor het Cypriotische negativisme.) En dit jaar dienen 15.000 Griekse ambtenaren af te vloeien, en daarmee lijkt nog geen serieus begin gemaakt.

Als klap op de vuurpijl is in Griekenland nu een nieuwe partij opgericht, een afsplitsing van het zeer linkse SYRIZA. De partij wil onomwonden van de euro af. Het haalde zelfs het Nederlandse raidiojournaal, want zelfs Nederlandse journalisten zien een trend ontstaan als het over de zegenrijke euro gaat.

In Italië is nog steeds geen regering, en de derde bank van het land lijkt ten onder te zullen gaan - na drie eerdere steunoperaties. Het vertrek van banktegoeden vanuit de Banca Monte dei Paschi di Siena, de oudste bank ter wereld, is in haar eentje verantwoordelijk voor het grootste deel van vertrekkend Zuid-Europees geld van afgelopen weken.

Spanje krimpt op jaarbasis nu 2%, en evenals in Griekenland lijkt van de beloofde verbetering nog geen sprake. Portugal evenmin, al is er wel sprake van een belangrijk feit: het Portugese hooggerechtshof dreigt dwars te gaan liggen over de rechtmatigheid van door de EU geëiste maatregelen, en als dat inderdaad gebeurt is de volgende bailout-crisis een feit, en moet er worden heronderhandeld over het twee jaar terug bereikte pakket van 78 miljard.

Weinig reden voor hoop voor de Eurozone.