Wat een tolerantie!
In
een lang artikel waarin hij geheel terecht hard uithaalt naar de baantjescarrousel van de
PvdA doet
Elsevier-columnist
Geerten Waling iets heel...
bijzonders. Midden in zijn verhaal begint hij namelijk opeens een rukwerkje te promoten van één of andere PvdA-intellectueel die "de
sociaaldemocratie" nieuw leven wil inblazen.
Een proefschrift dat vorige maand verscheen, herinnert ons hieraan. De promovendus die aan de Universiteit van Amsterdam zijn doctorstitel verkreeg was Menno Hurenkamp (1971). Zijn dissertatie behandelt het burgerschap in de eenentwintigste eeuw – een belangwekkend thema. (Het boek is hier gratis te downloaden.) Dat Hurenkamp intussen verbonden is aan het wetenschappelijk bureau van de PvdA, alwaar hij hoofdredacteur is van het maandblad, maakt hem geen minder interessante analyticus.
Zijn boek is zelfs soms, en dat is zeldzaam voor een proefschrift en voor de PvdA, om te lachen. Zo bekritiseert Hurenkamp de beroemde Britse socioloog Thomas Marshall, die meende dat het ‘sociale burgerschap’ niet de bodem in het bestaan van een paar mensen verhoogt, maar juist van een wolkenkrabber een bungalow maakt. ‘Dat had hij misschien beter niet kunnen zeggen, want waar is dan nog de verleiding om hogerop te komen?’
Die vriendelijke woorden zijn al erg genoeg, maar Waling maakt het nóg bonter. Hij gaat namelijk verder door te schrijven dat het "bizar" is hoe de PvdA in staat is om "deze bloeiende sociaaldemocratische intellectuele traditie" om zeep te helpen, en dit soort onderwerpen helemaal heeft laten liggen voor "opportunistische premiers van andere partijen, met hun 'normen en waarden' (Jan Peter Balkenende) en hun 'participatiesamenleving' (Mark Rutte)."
Maar wacht eens even, die twee -- Rutte en Balkenende -- zijn helemaal geen sociaaldemocraten. Sterker nog, beide heren hebben de sociaaldemocratie jarenlang bekritiseerd. Rutte is weliswaar niet half zo principieel en rechts als Balkenende, maar ook hij promoot -- zeker in campagnetijd -- geen sociaaldemocratisch gedachtegoed.
De 'sociaaldemocratie' waar Waling zo dol op is heeft helemaal geen lange, mooie intellectuele geschiedenis. Het nep-intellectualisme van sociaaldemocraten is altijd pro-opengrenzen, voor de politieke correctheid, en bedenkt elk keer weer nieuwe manieren om hardwerkende Nederlanders zoveel mogelijk uit te knijpen. Dát is waar 'de sociaaldemocratie' altijd voor gestaan heeft.
Je zou verwachten van een Elsevier-scribent dat hij dat begrijpt. Helaas is niets minder waar. Zelfs bij dat zogenaamd rechtse magazine wordt de sociaaldemocratische haatideologie serieus genomen. Triest!
