Een zwarte dag voor de vrijheid van meningsuiting

Wie houdt van het vrije woord is vandaag niet blij. In zowel Oostenrijk als Frankrijk wordt flink getornd aan het recht om openlijk een mening te verkondigen.  In Oostenrijk is een vrouw veroordeeld omdat ze de Islam zou hebben beledigd. In Frankrijk is het ontkennen van de Armeense genocide strafbaar gesteld. Kwalijke zaken – allebei.

Het valt op dat er uit de vrijheidslievende hoek veel kritiek komt op de ontwikkelingen in Oostenrijk, en nauwelijks kritiek op wat er in Frankrijk gaande is. Onterecht, want in beide gevallen wordt de vrije meningsuiting sterk ingeperkt.

Een korte situatieschets: in Oostenrijk is Elisabeth Sabaditsch-Wolff veroordeeld voor het “minachten van religieuze leerstellingen”. Ze had in 2009 de jongerenafdeling van de Oostenrijkse vrijheidspartij FPÖ toegesproken. Daarbij vertelde ze dat Mohammed – zoals nota bene in de koran staat! – seks had met minderjarigen. Volgens de Hoge Raad in Oostenrijk mag dat niet gezegd worden.

De Hoge Raad vindt dat vrijheid van meningsuiting gebonden moet zijn aan de plicht om anderen niet te beledigen. Daarmee is het vrijheid van uiting der welgevallige meningen geworden, een papieren tijger, maar dat maakt de rechters duidelijk niets uit

Christian Zeitz, een wetenschapper uit Wenen, merkt op dat de Islam een soort speciale bescherming lijkt te genieten. Wie soortgelijke uitspraken over het Christendom doet, wordt niet vervolgd. Uit politieke correctheid doet de rechterlijke macht aan een soort censuur. Een akelige gedachte.

Nog akeliger is het feit dat de rechters zich baseren op Europese jurisprudentie in hun uitspraak. Voor Sabaditsch-Wolff zit een hoger beroep bij de Europese rechter er dus niet in, of heeft dat in ieder geval geen tot weinig zin. Die zijn immers begonnen met het soort censuur dat hier tentoongespreid wordt.

Het ergste van alles: Nederlandse rechters kunnen zich in het vervolg óók beroepen op deze jurisprudentie. En als ze dat niet doen, kunnen de René Danens en Mohammed Rabbaes van deze aarde op eigen initiatief doorprocederen voor de Europese rechter, en daarbij verwijzen naar deze vreselijke uitspraak in Oostenrijk. Leg de muilkorf maar vast klaar, het is wachten op de rechtszaak!

Dan Frankrijk. Want daar is het niet minder erg. En toch een aantal van dezelfde mensen die de wantoestand in Oostenrijk betreuren, spreken vol lof over de Franse beslissing om het ontkennen van de Armeense genocide strafbaar te stellen. Enerzijds begrijpelijk, want het is stuitend dat Turkije deze massamoord nog steeds glashard ontkent. Anderzijds mag je toch wat meer consequent gedrag verwachten: vrijheid van meningsuiting is immers vrijheid van meningsuiting óók voor stuitende meningen.

Het is dan ook een blamage dat Frankrijk deze manier kiest om een misstand aan de kaak te stellen. In Turkije is het verboden om te spreken van een genocide, dus moeten wij het ontkennen ervan maar verbieden? Dat lost het probleem niet op. We moeten juist blijven spreken, openlijk en vrij, in weerwil van alle pogingen om ons te censureren.

Dat betekent discussie, mét weerwoord. Ook mensen die de Armeense genocide willen ontkennen moeten aan het woord mogen komen. Alle meningen moeten geuit mogen worden, hoe walgelijk ook. De Fransen laten nu hun passie spreken, maar wie écht in vrijheid gelooft gebruikt ook zijn verstand. In de woorden die worden toegeschreven aan de bekende fransman Voltaire: Ik kan uw mening nog zo abject vinden, maar ik zal uw recht verdedigen om die te uiten tot mijn dood verdedigen.

Dat zijn woorden die men in Oostenrijk én Frankrijk eens goed moet laten doordringen. In Turkije zal het nog wel even duren voordat ze die harde maar wijze les willen accepteren. Wij kunnen dat enkel bespoedigen door het goede voorbeeld te geven. Oostenrijk en Frankrijk doen dat vandaag helaas niet Wellicht een kans voor Nederland? Ik herinner me dat Mark Rutte ooit pleitte om in ons land échte vrijheid van meningsuiting te garanderen. Alles moet gezegd mogen worden, vond Rutte destijds, zelfs ontkenning van de holocaust. Dus ook van de Armeense genocide. Dus ook scherpe kritiek op de Islam.

Gelooft Rutte dat nog steeds? Hoog tijd om dat voorstel eens af te stoffen, dan! Op die manier zou Nederland eens een keer kunnen tonen wat het Vrije Westen écht inhoudt.