Een 'wagendorpje' doen
Sinds kort lees ik ook de papieren Volkskrant. Daardoor kom ik in aanraking met de columns van bestsellersauteur Bert Wagendorp.
Wagendorp is een voormalig sportverslaggever, die bekend is geworden met zijn boeken over de wielersport. Echter, hij bemoeit zich tegenwoordig ook met politiek en dat zou hij beter niet kunnen doen, want zijn politieke stukjes zijn, in tegenstelling tot zijn wielerverhalen, nogal 'suggestief', om het netjes te zeggen. Normaliter zou je dergelijke zaken gewoon negeren, maar zijn columns staan op pagina 2 van de krant en bereiken daardoor een groot publiek, dat door hem zo op een dwaalspoor kan worden gebracht. In zijn column van eergisteren liet hij bijvoorbeeld naar aanleiding van het recente Ipsos onderzoek over het (gebrek aan) vertrouwen van de burger in de EU, optekenen, en ik citeer:
"De toon voor de verkiezingen is gezet en het axioma aangenomen: de burger gelooft er niet meer in. Het resultaat is voorspelbaar. De kandidaten voor het Europees Parlement zullen, uitzonderingen daargelaten, de komende weken weer op hun valse eurosceptische trompetjes gaan toeteren. (...) Veel politici denken het nationalistische monster koest te kunnen houden door het zo nu en dan een stuk vlees toe te werpen. Maar daar wordt het juist sterker van: doodhongeren is beter."
Dit gaat verder dan satire, het bevat een impliciete boodschap aan de lezer, namelijk, dat euroscepticisme niet serieus genomen hoeft te worden, omdat het nergens op gebaseerd zou zijn. Dit is een kwalijke vorm van opinievorming, zeker als dat gebeurt door een populaire en bekende figuur.
In zijn column van vandaag maakte Wagendorp het nog bonter. Daarin behandelde hij de ophef die was ontstaan na de overval op het juweliersechtpaar uit Deurne. Weliswaar signaleerde hij daar terecht, dat er sinds 1989 (toen marokkaanse jongeren ook al de criminaliteitslijstjes aanvoerden) niets was veranderd. Maar opeens gaat hij zonder enige toelichting over van 'het marokkanenprobleem' op een meer algemeen probleem, namelijk, dat van 'de onderklasse'. Daar moeten 'we' maar aan wennen. Een citaat:
"De komende tijd zal het woord 'onderklasse' een belangrijke rol gaan spelen in de discussie: je ziet hoe het zich langzaam maar zeker naar voren elleboogt, in de wanhopige zoektocht naar duiding en verklaring. Zodra we hebben geaccepteerd dat er nu eenmaal een onderklasse is en tevens dat die overlast veroorzaakt, hoort het probleem tot de maatschappelijke status quo en is het van zijn angel ontdaan."
Zo, zo, volgens onze voormalige wielersportverslaggever is er dus louter een probleem met 'de onderklasse' en als 'we' dat hebben leren inzien is het probleem opgelost ('van zijn angel ontdaan'). Over bagattellisering gesproken. En daarnaast misplaatste arrogantie. Het getuigt niet van goede smaak om zo denigrerend te spreken over een bevolkingsgroep en die zo weg te zetten. Ook getuigt het niet van begrip van wat het werkelijke probleem is in dit land en hoe dat is ontstaan, namelijk door een veel te lakse en tolerante overheid. Maar de mening van Wagendorp staat wel in de krant. En veel mensen zullen zijn mening voor waar houden. Daarom besluit ik met een gratis advies aan de heer Wagendorp: schoenmaker blijf bij uw leest. Veel beter.
Hier vindt u een overzicht van mijn columns en u kunt mij hier volgen op Twitter.
Lees ook