Een NAVO binnen de NAVO?
Binnen de NAVO wordt een 'Very High Readiness Joint Task Force' opgericht dat snel moet kunnen reageren op acute dreigingen. Was dat niet waar de NAVO al voor bedoeld was?
Dat Rusland momenteel voor heftige politieke instabiliteit zorgt in Oost-Europa is een gegeven dat momenteel alleen nog wordt ontkend door mensen die dom genoeg zijn om Poetins propaganda voor 'nieuws' aan te zien. Dat zowel de EU als de NAVO momenteel bezig zijn met het ontwikkelen van antwoorden op die bedreigingen, is dan ook alleen maar toe te juichen. Doet die rot-EU toch nog eens een keer iets goeds, en komt de NAVO eindelijk uit de winterslaap die 25 jaar duurde.
Maar of deze stap van de NAVO zo prijzenswaardig is, durf ik niet te bevestigen:
Nederland gaat meedoen aan een nieuwe interventiemacht binnen de NAVO die supersnel kan reageren op militaire dreigingen vanuit Rusland. Dat bevestigen Haagse bronnen aan De Telegraaf. Het nieuwe samenwerkingsverband omvat zon 10.000 troepen van zowel landmacht, luchtmacht als marine en is een initiatief van Groot-Brittanië.
De militairen gaan regelmatig gezamenlijk oefenen. Ze moeten binnen enkele dagen inzetbaar zijn. Behalve Nederland nemen ook Denemarken, Noorwegen en de drie Baltische staten deel.
Kijk, dat de vrije wereld naar manieren zoekt om de militaire krachten te bundelen is alleen maar mooi meegenomen. Rusland is een groot gebied en beslaat maar liefst 11% van het totale aardoppervlak. Nederland, Noorwegen of Letland gaat niet op eigen kracht een geloofwaardige tegenmacht vormen tegen het Moskouse imperium. Daarvoor moet je je verenigen in een militair bondgenootschap.
Maar hier is wat er misgaat: dat militaire bondgenootschap was er toch al? Dat was toch de NAVO? U weet wel: de verdragsorganisatie die een aanval op één lidstaat beschouwt als een aanval op 'allemaal'.
In de praktijk is het nog nooit voorgekomen dat deze doctrine getest werd. In dat opzicht is de afschrikwekkende werking van de NAVO een succes: geen enkel land heeft het ooit aangedurfd om op het grondgebied van een NAVO-lidstaat een invasie te beginnen. En dat al sinds 1949; ruim 65 jaar! In de door oorlogen aan elkaar gereten geschiedenis van de staten van Europa is dat een unicum. Het merk NAVO is daardoor een klinkend succes.
Maar als we willen dat dat zo blijft, is wellicht wel raadzaam om de organisatie niet nog veel verder te bureaucratiseren en allerlei suborganisatietjes op te zetten waardoor de NAVO als geheel meer op een technocratisch bolwerk zal gaan lijken.
Vandaar dus de gemengde gevoelens over de 'Very High Readiness Joint Task Force'. Meer actie tegen Rusland is altijd goed, maar meer bureaucratie lijkt me niet meteen ten dienste staan van een veiliger en krachtiger Europa.
