Mensen willen weten waar ze aan toe zijn. Daarom moet het CDA niet bang zijn om ook nadrukkelijk conservatieve themas te communiceren: een aanval tegen anonimisering en verloedering en tegen het gedoogbeleid omtrent softdrugs dat meer kapot maakt dan je lief is.
Ook D66 heeft moeite om zichzelf als links of rechts te classificeren. Dat lost ze eigenzinnig op door erg progressief te zijn: abortus, euthanasie, emancipatie, zelfbeschikking, vrijheid zonder grenzen; dat zijn de themas die D66 smoel geven; of we die smoel nu aantrekkelijke vinden of niet.
Het Strategisch Beraad heeft in mijn optiek die kans om het CDA smoel te geven, maar dan met het tegenovergestelde van het D66-verhaal, gemist. Dat is jammer en staat een hogere waardering voor het rapport in de weg. Waarom zouden we het CDA niet nadrukkelijk neerzetten als een brede, mid-conservatieve partij? Met name veel Limburgse CDAers dromen daarvan.
Het Rooms-katholieke geloof speelt bij hen niet altijd meer de belangrijkste rol, maar de katholieke cultuur en levenshouding des te meer. Profileer je nadrukkelijk als een partij die ruimte geeft aan lokale gemeenschappen, die de macht van de centrale overheid terugdelegeert naar de samenleving en die mensen stimuleert tot een actieve rol in hun gemeenschap.