Edith Schippers heeft in een interview met het Algemeen Dagblad veel laten zien over de politieke processen in Den Haag. Als men het leest, kan je niets meer dan een beetje moedeloos worden van de politiek, maar ook veel respect hebben voor mensen zoals Edith Schippers. Een turbulent leven als Minister van Volksgezondheid met veel offers.
Ik ben het vaak niet met de VVD eens, maar een zeker respect voor Edith Schippers is er altijd wel geweest. Bij haar H.J. Schoo-lezing in Amsterdam vorig jaar stelde ze dat 'de Nederlandse cultuur superieur is'. Een geluid dat veel bijval kreeg, maar ook veel tegenstand. Veel mensen zouden willen, zeker na die speech, dat Edith Schippers de VVD zou gaan leiden. Een rechtser geluid dan die van Mark Rutte de afgelopen jaren. Ze had het ook nog eens gedaan als Mark Rutte niet door wilde gaan:
,,Ik heb wel overwogen me te kandideren voor partijleider, maar ik constateerde dat wij een zeer goede kandidaat hadden die zichzelf de afgelopen jaren heeft bewezen: Mark Rutte. Als ik vond dat hij het niet goed had gedaan, had ik mezelf zeker kandidaat gesteld.''
Daarnaast geeft zij in het interview duidelijk weer dat het vooral gaat om plannetjes uitruilen en consensus zoeken, een Nederlandse manier van regeren. Het kan ook niet anders in de parlementaire democratie van Nederland, maar ideologische fundamenten worden daarbij aan de kant geschoven, om toch maar iets te bereiken. Daar worden burgers in deze moeilijke tijden toch vooral moedeloos van. Het is een gegeven en ook niet iets nieuws, maar het blijft frustrerend om het van zulke politici te lezen:
,,Toen ik begon, wilde ik de wereld nog verbeteren. Je gaat tenslotte de politiek in omdat je idealen hebt. Wat je in de loop der jaren leert - zeker als je minister bent - is dat je wel met je ideologische veren kunt pronken, maar dat je uiteindelijk gewoon iets voor elkaar moet krijgen voor de kiezer die op je gestemd heeft. Daarvoor moet je compromissen sluiten.''
Gedreven politici verworden door het systeem tot pragmatici die vooral afgematte ideetjes willen doordrukken. Zo krijgt men grijs beleid waar niemand echt op zit te wachten. Dat zie je nu ook bij komend Kabinet Rutte-III, niemand lijkt het te willen, maar in de naam van het pragmatisme komt het er toch. Dan hadden veel mensen toch liever Edith Schippers als VVD-leider gehad.