Echtpaar tot wanhoop gedreven door zorgbureaucratie van gemeente

Een meeslepend verhaal van een echtpaar dat al 39 jaar wordt bedolven onder bureaucratische rompslomp vanwege hun autistische zoon en de benodigde zorg die daar bij komt kijken. Zij schetsen een beeld waar de gemeente puur de regeltjes volgt en niet omkijkt naar het effect van deze regels.

Hun zoon, André, heeft autisme. Angst voor onbekenden en onvoorspelbare situaties zijn zijn grootste probleem. Er zou niet veel terecht van hem komen en een instelling was voor hem waarschijnlijk het beste, aldus de mening van de kinderarts. Zijn ouders deden echter hun stinkende best om er toch wat van te maken en warempel: André kreeg een baan en leerde grotendeels zelfstandig te wonen.

Dit opende de deur voor zijn moeder om ook weer werk en een opleiding op te gaan pakken, zodat ook zij weer een eigen leven kon opbouwen. Dit veranderde toen zijn begeleiders meldden dat zij niet meer met hem om konden gaan. Uiteindelijk moest zijn moeder weer voor hem zorgen en haar baan opzeggen.

Toen de zorg overging van het rijk naar gemeenten, ging er ineens veel mis in de altijd zo goed georganiseerde administratie. André kreeg ineens zelf post en telefoontjes (wat hem dus schrik aanjaagt) en is ineens verantwoordelijk voor zijn eigen pgb. Als klap op de vuurpijl werd dat pgb ook nog eens gekort, want een familielid verleent de zorg en niet de professionele zorgverlener.

Zij menen dus dat ze worden gestraft terwijl André (grotendeels) zelfstandig woont en een baan heeft, terwijl dit exact is wat de regering wil. Hierom bezetten ze het Stadskantoor in Hengelo tijdens en na de vergadering met de bezwarencommissie.

De gemeente zou met een noodoplossing komen maar heeft naar eigen zeggen geen harde toezeggingen gedaan, de vraag is ook maar wat voor de gemeente mogelijk is natuurlijk. Ook moet natuurlijk vermeld worden dat dit slechts één kant van het verhaal is en de gemeente mogelijk een heel andere kijk heeft. Wel moge duidelijk zijn dat er een zeer negatief effect zit aan het huidige zorgbeleid.