- Home
- Duurzame visserij en de leugens van Greenpeace
Duurzame visserij en de leugens van Greenpeace
Schreef ik van de week nog dat groen activisme evolueert, dat Greenpeace ruimte biedt aan ecoterroristen van de eenentwintigste eeuw met hit-and-run acties, zoals de compromisloze marineguerilllero's van The Black Fish, vandaag bleken deze eco-zeloten aardig in elkaars vaarwater te zitten.
Greenpeace gijzelde eerder in juni bij haar vertrek naar Australië de duurzame hektrawler Margiris in de haven van IJmuiden, daarbij overigens geen strobreed in de weg gelegd door havenautoriteiten of politie. Vanochtend faalden de groene gekkies gelukkig bij het weerhouden van aanmeren in een haven down under.
Greenpeace zegt te protesteren tegen overbevissing door de Europese oversized en zwaargesubsidieerde vissersvloot en eist een reductie van de grootte van de Europese visvangst.
Laat nu dit jaar de Europese visserijpolitiek hervormd worden, een proces dat elke tien jaar plaats vindt. Het terroriseren van de Margiris zou niets anders zijn dan een pressiemiddel om demissionaire Henk Bleker en zijn Europese collega's onder druk te zetten om het probleem van overcapaciteit op te lossen.
Zou dat echt? Ik geloof er geen barst van. Verstand van de economie, van marktmechanismen, de innovatie van de visserij-industrie en de globale schaal waarop dat gebeurt hebben eco-activisten in ieder geval niet. Of doen ze alsof?
"De PFA (Pelagic Freezer-trawler Association) omarmt het belang van duurzame visserij en committeert zich uitdrukkelijk aan internationale en Europese afspraken over goed visserijbeheer, aldus de belangenorganisatie voor deze tak van visserij.
De Australian Fisheries Management Authority oordeelt dat de hektrawler duurzaam opereert. Aan boord controleren twee ambtenaren zelfs de duurzame vangstmethode. In totaal zal zo'n 5 procent van de aanwezige vissen gevangen worden.
De reden dat de rederij bij Australië vist is overigens een jointventure met Seafish Tasmania dat twee jaar geleden met visserijactiviteiten stopte, omdat de visserij met de kleinere schepen van dit bedrijf niet meer rendabel was. Van broodroof is dus geen sprake. De Margiris zal bovendien voor het grootste deel bemand worden door zeelieden uit Tasmanië en de rest van Australië. Goed voor de lokale werkgelegenheid, dus.
En waar zitten de afnemers van de visvangst? Vooral in Afrika. Daar kan Greenpeace toch niets tegen hebben?
De millieumaffia heeft sowieso iets tegen duurzame visvangst. Wat dat betreft zitten Greenpeace en The Black Fish op een en dezelfde lijn: Een woordvoerder van de eco-activisten verklaarde eerder:
"It is no overstatement to say that industrial fishing and aquaculture are among the most destructive human activities on earth."
En dan gaan ze los. Houd u vast:
"The long and growing list of impacts on the oceans now include mining, habitat loss, waste pollution, illegal fishing, coral destruction, oil exploration, gas drilling, tourism, oxygen depletion, increasing ship movements and of course climate change, causing ocean acidification, coral bleaching and fluctuation of otherwise stable water temperatures. It is not just one or a number of these impacts that threaten the ocean life, it is the combination of all of them. None of the species stand a chance against the might of modern technology."
Aha! Nu komt de monkeyfish uit de mouw:
"There is however one trend which is causing more damage than its trying to avoid. Many marine conservation organizations promote the consumption of sustainable fish as a good way of supporting fishermen that do the right thing.
Maar dat is niet wat de groene vleesch-noch-vischloze gekkies willen. Dat is vooral dit:
"Consuming sustainable fish means eating no fish or as little as possible. We are giving the wrong signals. Every fish taken out of the ocean is one that won't come back."
U moet dus stoppen met vis eten. Om dat frame neer te zetten liegt Greenpeace het verhaal bij elkaar met een beeld van oceanen leeg vissende monstertrawlers. Zucht...
Een verademing is de frisse reactie van de burgemeester van het Australische Port Lincoln. Hij verdedigt het schip en stelt dat de "tools" van de visindustrie veranderd zijn, meer sophisticated geworden zijn bij het localiseren van de vangst en vissoort:
"It's not about whether you've got one ship or two, or 10 rather than one, it's about what is the quota, what is the biomass, how can we target that and not do damage to other species?
Aldus burgemeester Bruce Green. Gezond verstand en objectieve berichtgeving werkt als visolie. Tijd nu voor een heerlijk visje.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook