Het is de nachtmerrie van elk gelukkig getrouwd persoon: midden op het strand je trouwring verliezen. Tja, hoe ga je die ooit nog terugkrijgen?! Geluk schuilt voor deze man in ieder geval in een klein hoekje.
Het is de ultieme walk of shame: je huiswaarts begeven als je zojuist op het strand je gouden trouwring verloren hebt, en 'm niet meer kan vinden. Hoe ga je dat aan je vrouw verkopen? Het is wat de man van Jane Hill overkwam eerder deze week, toen hij een bezoekje aan het strand bracht:
"Mijn man lag op het strand terwijl hij herstellende was van een gebroken schouder. Hij had opgezwollen vingers doordat hij z'n linkarm maar minimaal kon bewegen,"
Aldus vrouwlief Jane. Ze gaat verder:
"Hij heeft de ring om z'n pink gedaan. Uiteindelijk heeft hij zich weer aangekleed, de handdoek schoon van het zand geklopt en is naar huis gegaan. Eenmaal thuis kwam mijn man erachter dat zijn ring kwijt was. We hebben het huis en de auto doorzocht, en m'n man is terug naar het strand gegaan en heeft zonder succes nogmaals op het strand gezocht."
De Hills waren ten einde raad, en in een ogenschijnlijk kansloze excercitie zijn ze naar een Facebook-pagina gegaan voor gevonden voorwerpen in het gebied, waar Jane uitlegde wat er gebeurd was. Niet dat ze een antwoord verwachtte, maar het was het proberen waard. Nee heb je, en ja kan je krijgen.
Het was een schietgebedje, maar binnen tien minuten had een man die dichtbij het strand woonde, Tony Mead, al aangeboden om ook het strand nog eens na te speuren. Tony had één ding wat de Hills niet hadden: een metaaldetector. Alles bij elkaar opgeteld kostte het Tony slechts 10 minuten om de gouden trouwring te vinden tussen alle spijkers, koperdraad en aluminiumfolie. Jane kon haar geluk uiteraard niet op:
"Ik heb gehuild van blijdschap en Tony geknuffeld."
Gelukkig zijn er nog een hoop goede mensen op deze wereld, nietwaar?