Girl Power! Deze dapper vrouwelijke soldaat laat zien wat 'doorzettingsvermogen' werkelijk is

Op de laatste dag van haar test om officieel deel uit te gaan maken van het medische team van het leger moest deze soldaat maar liefst 18 kilometer lopen, in drie uur tijd, en met een verschrikkelijk zware rugzak.

Sarah Cudd wilde vorige maand dolgraag lid worden van het medische team van het Amerikaanse leger. Ze had maandenlang hard getraind om ervoor in aanmerking te komen, maar vorige maand was de laatste, en zwaarste test. Eerst werden zij en haar teamgenoten een paar dagen lang helemaal kapot gemaakt - ze vielen bijna om van vermoeidheid na allerlei fysieke tests en veel te weinig slaap - waarna ze op de laatste dag nog 'even' een mars moesten lopen van 18 kilometer. De mars werd nog moeilijker gemaakt doordat ze de 18 kilometer in 3 uur moesten afleggen terwijl ze ondertussen ook nog eens een rugtas meesjouwden van een kilotje of 25.

In Sarah's geval betekende dat: de helft van haar eigen lichaamsgewicht.

Na 2:46 uur was de finishlijn in zicht. Sarah hoefde nog maar een paar meter. Helaas hield haar lichaam er juist op dat moment mee op. Ze was zo vermoeid dat ze neerviel en bijna niet meer overeind kon komen.

Hoewel haar lichaam om rust schreeuwde weigerde Sarah op te geven. Ze pakte haar gewicht op en ging weer staan.

Het koste haar ontzettend veel moeite, maar ze zette toch een paar stappen in de richting van de finishlijn. Net toen ze dacht dat het haar misschien zou lukken viel ze nog een keer. Dit keer ging ze voorover; boem, recht met haar gezicht in de modder.

Haar collega-soldaten begrepen dat ze hun steun nodig hadden en deden hun best om Sarah te motiveren. Ze verzamelden zich om haar heen en riepen dat ze op moest staan - "indien nodig kruip je maar, kom op, je kunt het!" Ongelooflijk genoeg herpakte Sarah zich en stond ze voor de tweede keer op.

Haar medesoldaten riepen met haar mee, maar mochten haar niet een handje helpen. Als iemand dat toch deed zou Sarah falen. Alle moeite van de afgelopen dagen was dan voor niets geweest. Geen van haar collega's wilde dat op zijn of haar geweten hebben.

Gelukkig bleek Sarah een doorzetter eersteklas te zijn. Ze had het zwaar, maar wankelde toch naar de finishlijn... waar ze vervolgens pardoen overheen viel.

Sarah redde het - met nog meer dan 10 minuten over - en is nu een kapitein in het Amerikaanse leger.

Dit soort testen - die al met al dagen duren - zijn bedoeld om de zwakkeren en de sterkeren van elkaar te scheiden. Zij die het niet redden zijn gewoon niet goed genoeg om te functioneren in oorlogsgebied - soms is het een fysiek probleem, vaker is het psychologisch. Kandidaat-officieren geven het gewoon op.

Door stug door te gaan bewees Sarah niet alleen dat ze uit het goede hout gesneden is, maar óók dat er geen enkel probleem is om vrouwen in het leger te laten dienen. Het gaat erom dat ze het trainingskamp met succes kunnen afronden, niet om hun geslacht.

[video width="640" height="360" mp4="http://www.dagelijksestandaard.nl/wp-content/uploads/2015/05/Earning-the-EFMB-YouTube.mp4"][/video]