Deugcolumnist Volkskrant legt even uit hoe de Zwarte Pieten-discussie werkt

Zie hier het pijnlijke bewijs van hoe een Amsterdamse publicist, tevens docent media en cultuur aan de UvA, een compleet bord voor de kop heeft inzake de Zwarte Pieten-discussie. De Volkskrant geeft hem natuurlijk álle ruimte.

Al in de eerste alinea spreekt hij van 'rechts-radicalen' die die arme vreedzame demonstranten confronteerden met racisme en geweld. Laat me vooraf duidelijk maken dat ik dat óók afkeur. Hoe de man echter kan concluderen dat die agressieve mannetjes 'rechts' zijn is mij een raadsel. Het gaat dus al bijna direct off the rails. Dat wordt ook niet beter want de auteur gaat er al direct vanuit dat Zwarte Piet een racistisch feit is, daar is geen discussie meer over mogelijk.

Jerry Afriyie en leden van Kick Out Zwarte Piet zouden waarden en normen beter respecteren dan hun radicale tegenstanders. Sterker nog, Jerry en consorten zijn juist Nederlandser dan een Jenny Douwes want zij komen op voor waarden die 'we' (lees Amsterdammers) als typisch Nederlands beschouwen. Hij doelt hier natuurlijk op 'vrijheid, gelijkheid, inclusie en tolerantie'. Strijden tegen racisme en discriminatie zou juist 'heel Nederlands' zijn. In het volgende citaat gaat het hélémáál mis, ziet u de truc?

Nee meneer Kartosen-Wong, dit is kennelijk (niet eens meer een demonstratie maar) een strijd tussen Amsterdam en de rest van Nederland. Helemaal gezien het feit dat u tegenstanders praktisch wegzet als 'on-Nederlands'.

Als Jerry en KOZP daadwerkelijk zo Nederlands zijn, dan hadden ze gewoon een politieke partij kunnen oprichten, een partij hun standpunt kunnen laten agenderen en heel de bevolking erover laten stemmen. Mocht dat allemaal niet werken, dan konden ze het nog eens op gemeentelijk niveau in Amsterdam proberen, waar blijkbaar al die échte Nederlanders zitten.

Komt dan die agressieve houding van voorstanders voor het behoud van Zwarte Piet uit rechts-radicale opvattingen? Nee, dat komt voort uit de wijze waarop KOZP ieder jaar weer hun stempel drukt op de sfeer van het feest. Men kan zich nog goed herinneren dat het feest gewoon werd gevierd en er geen politieke discussie van werd gemaakt. De discussie waar de optie 'geen verandering' trouwens aan ontbreekt. Als ik graag ieder jaar op één moment vanille-ijs eet en mensen mij alleen nog de optie voor mokka en limoen willen geven, dan smeer ik na het vierde jaar ook m'n bolletje vanille-ijs in hun gezicht, terugverlangend naar een tijd waar ik nog gewoon zonder gezeik kon genieten van mijn ijsje.

Ik ga deze columnist in ieder geval in de gaten houden, want wat hij doet is op subtiele wijze de boel verder opstoken met z'n labeltjes 'on-Nederlands' en 'echt Nederlands'. Oppassen!