De partij DENK staat de laatste tijd niet echt positief in het daglicht. Het ene nare nieuwtje na het andere wordt belicht door de journalistiek en mensen die betrokken waren bij de partij. Eerst bonje vanwege een campagne tegen Wilders die te ver zou zijn gegaan en nu blijkt de partij referendumsubsidie verkeerd besteed te hebben. Je mag het geen 'fraude' noemen, maar uiteindelijk komt het daar wel op neer als je geld niet besteedt waarvoor het bedoeld is.
Het kiezersonderzoek waarvoor het wetenschappelijk bureau van de partij subsidie kreeg, dat allerhande kiezers onder de loep zou nemen, is door de opdrachtnemer meer ingezoomd op de Denk-achterban, erkent Denk. De partij stelt dat de opdrachtnemer dat niet in opdracht, maar op eigen houtje deed.
De mogelijke misstand is gemeld aan de referendumcommissie, die een oordeel over de subsidie moet vellen en zo nodig kan terugvorderen. DENK en onderzoeker Eduard Nandelall, die de partij in de arm nam voor het uitvoeren van het project, geven elkaar de schuld van de verkeerde besteding. Nandelall stelt dat hij wel degelijk werd aangestuurd door het wetenschappelijk bureau van Denk, Statera.
De referendumcommissie zal dit nog gaan onderzoeken, maar we mogen aannemen dat Nandelall wel te vertrouwen is. Hij was ook degene die de wereld vertelde over de mogelijke campagne tegen Wilders die veel te ver was gegaan. Natuurlijk, ik wil ook eerst wachten tot de feiten boven tafel zijn, maar DENK is niet vies van het verdraaien van de waarheid en het vingertje wijzen naar andere mensen.
DENK lijkt alleen geïnteresseerd te zijn in het binden van een selecte groep in de samenleving als hun achterban. Voor de rest maakt het allemaal niet uit en heiligt het doel de middelen. Dat is niet alleen schadelijk voor de partij, maar zeker voor de kiezers die ze vertegenwoordigen.