De witte broek
De nare variant van rokjesdag.
Martin Bril schreef zulke columns, dat minne collega's hem jaren later opnieuw het graf inschreven. Dan ben je groot. Bril schreef dan ook over rokjesdag. Een dag, meestal in midden april, wanneer vrouwen als bij afspraak allemaal kiezen voor rok en blote benen. Traditiegetrouw een mooie dag, hoewel ik er dit jaar niet veel van heb meegekregen. Dit jaar viel de antirokjesdag me weer op, de dag dat Nederlandse mannen, maar vooral vrouwen, voortijdig besluiten een witte broek aan te trekken.
Witte broeken zijn niet de klaroens die het voorjaar aankondigen, maar eigenlijk alleen de winter besluiten. Ze komen bijna altijd te vroeg. Voordat het echt zo warm is dat albasten benen niet belachelijk onder een winterjas staan. Voordat de wintervetjes zijn weggetraind en daardoor geëtaleerd worden in een net iets te krappe broek. Voordat de routine van licht ondergoed onder lichte kleding weer is ingesleten. Voordat de Uggs zijn opgeborgen in die kast waar het zo gezellig druk is. Voordat verstandige mensen zich in pastelkleuren beginnen te kleden. Voordat ik kan benadrukken dat het geen moleskine of vergelijkbare broek is, maar hardwit textiel.
De witte broek is in zichzelf een mooi kledingstuk, maar dat zeggen is als op Koninginnedag 2009 de deugden van de Suzuki Swift bezingen. Toch is dat niet helemaal terecht. Even een paar stijlnazi-eske don'ts voor de dappere zielen die de witte broek terecht niet hebben afgezworen.
We beginnen onderaan: géén zwarte herenschoenen, formeel noch informeel. Voor de dames ook geen zwart en in het geheel geen laarzen, met als enige uitzonderingen de rijlaarzen van echte ruiters. Zoals al even aangestipt, mag er geen winterjas op gedragen worden. Of wat dan ook met bont. Of als jassen verklede slaapzakken. En nee, geen tweed of andere winterstoffen. Verder over pasvorm. Geen oversized linnen broeken, geen touwtjes of koordjes, geen parachutestof, geen vergeelde afritserij. Eigenlijk alles dat gratis met pittig kort kapsel wordt geleverd, dient u te vermijden. Dus da's makkelijk.
Maar zegt u nu: lichtblauw hemd, suède monkstraps en dun grijs vest, dan is er geen enkele reden om te ageren tegen een slanke witte broek met flinterdun omgeslagen pijpjes.
