De Willem Arondéuslezing, de dood in de pot

Daar gaan we weer. In een een-tweetje tussen papieren media Noordhollands Dagblad en regionale subsidie-omroep RTV-NH liet het dodebomenmedium historica Marjan Schwegman een grijsgedraaide PVV-bash doen, waarna een razende reporter van de provinciale omroep op zijn beurt via twitter checkt: "En gaat de PVV nog wat ondernemen?"

Een wel erg sneue manier van nieuws creëren of aandacht genereren voor een 27.000 euro kostende lezing, die haar landelijke bekendheid feitelijk ontleent aan de politieke rellen van de afgelopen jaren rondom deze Arondéuslezing.

De directeur van het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (Niod) houdt dinsdagavond op uitnodiging van Provinciale Staten van Noord-Holland de Willem Arondéuslezing. Natuurlijk vindt zij het eervol om deze lezing te mogen houden en dat is het ook. Dat naamgever Willem Arondéus een bijzondere en inspirerende figuur was staat buiten kijf: "Zijn leven laat zien dat het verzet tegen een dictatoriaal regime politiek én persoonlijk is. Zijn verzet als homoseksueel was ook een verdediging van een bepaalde levensstijl."

Over het thema van haar eigen lezing zegt de directeur van het NIOD: "Het zal natuurlijk voor een belangrijk deel gaan over het verzet in de Tweede Wereldoorlog." Heeft dit veel weg van een gemiste kans? Het lijkt er wel op, terwijl het zo veelbelovend begon, gezien de speciale aandacht die Schwegman toont voor het thema van de 'vechtende vrouw'. Dat thema is namelijk veel breder te trekken dan dat eeuwige Noord-Hollandse meisje met het rode haar. Ik krijg dan beelden op mijn netvlies van Israëlische meisjes als volwaardige soldates, de eenheden vrouwelijke lijfwachten van Ghadaffi, maar ook de Palestijnse terroriste Leila Khaled, Gudrun Ensslin en Ulrike Meinhof van de Baader-Meinhofgruppe, de vele vrouwen (meer dan 50%!) in het RAF-kamp; en last but not least onze eigen FARC-guerrilla Tanja Nijmeijer. Kortom, voldoende prikkelende input voor een avondje met rode koontjes.

Ooit was dat ook de opzet van de Arondéuslezing. Niet alleen als een blijvend eerbetoon om de herinnering aan Willem Arondéus levend te houden, maar "door middel van de lezing en het debat aan burgers en politici een podium te bieden om vrij, desnoods controversieel, van gedachten te wisselen over actuele en voor de Provincie relevante maatschappelijke thema's".

We zullen zien. De lekke ballon die de Noord-Hollandse media oplieten met de historische vergelijking tussen NSB en PVV als teaser voor de Arondéuslezing is inmiddels wel een erg grijsgedraaide plaat, net als die focus op dat eeuwige verzet van driekwart eeuw geleden. Het zijn de lichtbejaarde babyboomende Provinciale Staten, die de gastspreker uitnodigen, zullen we maar zeggen. Kennelijk is "het verzet" voor hen nog actueel genoeg. Het ziet er voor de Arondéuslezing van dit jaar naar uit, dat de gedachtenwisseling allesbehalve controversieel noch actueel zal zijn en blijft de provinciale plaat hangen op een ondertussen irrelevant maatschappelijke thema, het eeuwige verzet.

Wie weet lukt het volgende jaren wel te verjongen in maatschappelijk relevante thema's en is het afgelopen met dat maar achteruit blijven kijken, naar dat beschamende Von der Dunk-gedoe en die eeuwige terugblik op wéér de Tweede Wereldoorlog. Kijk ook eens vooruit.